- Kategori
- Dostluk
Balığa çıkış...
Pazar günü geldiğinde, annesi biraz endişeli gönderdi Deren’i balığa.Sait Murat bey, Deren’i almaya geldiğinde, sanki hala çocukmuş gibi Deren’e dikkat etmesini söyledi.Sait Murat bey hafif bir tebessümle:”Ufaklığa dikkat ederim.”, dedi.Deren içinden, ”Ah, be anne, ne zaman kabul edeceksin büyüdüğümü…”, diye geçirdi.Oysa , anneler için evlatları kaç yaşına gelirse gelsin hiç büyümezlerdi ki.Ana yüreği, evladına her zaman kol kanat germek isterdi..Bir gün kendi kanatları ile uçmak istese bile ki bu kaçınılmaz, ne zaman başı sıkışsa, kolu kanadı kırılsa, Hızır gibi yetişirdi bir ana evladına.Öyle ya, ”Ağlarsa anam ağlar, gerisi yalan ağlar.” , diye boşuna dememişlerdi..
Sait Murat Bey, balıkçılık yapan bir arkadaşı ile konuşmuştu.Arkadaşı, onlara, küçük bir sandal ayarlamıştı.Siyah-beyaz şeritleri olan Kayra isimli sandalla denize açıldılar.Sait Murat bey, keyfine düşkün olduğu için mangal ve rakı da getirmişti yanında.Rakı şisesini içini buzla doldurduğu derin plastik kapa yerleştirdi ve üstüne kalın bir havlu örttü.Termosuna ise soğuk su doldurmuştu.
ARKASI YARIN...