Balıkçı

Dalgalar denize kızgın,

Köpürmüş yine.

Hıncını,

Sahillerden alır gibi.

Akşam vakti,

Kumkapıda bir balıkçı barınağı.

Penceresi kırık kapısı kilitli.

Kızgınlığı anlaşıldı denizin.

Üstünde mimozalar oynaşmıyordu.

Balıkçı gitmişti,

Ve ay ışığına armağanıydı buğulu sesi.

Martılar mecburen kanat çırpıyordu,

Güneşin benzi soluktu şüphesiz.

Balık denizsiz,deniz balıkçısızdı,

Hıncını kimsesiz kayalardan alıyordu çaresiz.

Balıkçı suya aşkını her yazışında titrerdi,

Mavi patiskalı berraklığı.

Kağıt kumsala kalem parmaklarıyla çizerdi,

Hergün sevdasını balıkçı.

Yıldız yorgan gecede ateş düştü yüreğine,

Kayıp gitti meçhule gökteki yıldıza takılıp.

İRFAN KARABULUT

ClassicsaiR

Dersim doğumlu şair eğitimini Elazığ'da tamamladı. Senei devriyesi 982 de ağır yaşam şartları çuk..