Bana cemre düştü

Şubat'ın ilk haftası
birinci cemre
havaya düştü 

gök başını eğdi
cemre buluta değdi
bulutlar şişti
kar yağmur dolu olup
hepisi yere düştü 

her taraf
kar tipi boran
yerle gök arası
amanın aman
sis pus
toz duman 

Şubat'ın ortası
ikinci cemre suya
göller dondu
yollar sondu
çatılar salkım saçak
buz oldu
buzu çözen
bir avuç tuz oldu 

Şubat sonunda
üçüncü cemre
toprağa düştü
toprak ısındı şişti
yerler yandı pişti
yer yerinden yarıldı
su toprağa sarıldı
buluşup derinden
bahar sevincinden 

her yerde bahar
son cemre bana düştü
içim ateşiyle yandı
sanırım
cemre beni
beşinci mevsim sandı
cemre şimdi de
bana dadandı
ama aldandı 

ilahi cemre
n'olaydın n'olaydın
bana düşmez olaydın
sen
havada suda
toprakta kalıp
benden uzak duraydın 

sen benim
baharımı üşüttün be !.. 

Muzaffer Yıldırım