Bana cemre düştü

Şubat'ın ilk haftası

birinci cemre

havaya düştü

gök başını eğdi

cemre buluta değdi

bulutlar şişti

kar yağmur dolu

yağdı yere düştü

her taraf

kar tipi boran

yerle gök arası

amanın aman

yer-gök

toz duman

Şubat'ın ortası

ikinci cemre suya
 

göller dondu

yollar sondu

çatılar

salkım saçak buz

buzu çözen

bir avuç tuz
 

Şubat sonunda

üçüncü cemre

toprağa

toprak ısındı şişti

yerler yandı pişti

yer yerinden yarıldı

su toprağa sarıldı

buluşup derinden

bahar sevincinden

her yerde bahar

son cemre bana düştü

içim ateşiyle yandı

cemre beni de

mevsim sandı

cemre şimdi de

bana dadandı

ama aldandı

ilahi cemre

n'olaydın  n'olaydın

bana düşmez olaydın

sen

havada

suda

toprakta

kalıp da

benden uzak duraydın

sen benim

ömrüme düştün

baharımı  üşüttün
 

Muzaffer Yıldırım