Bana öyle geliyor ki (2)

Teknoloji, insanı, "hayatın anlamı"ndan uzaklaştırıyor. Bana öyle geliyor ki: Yalan bir dünya bu!

Dokunmatik ekranlı telefonlar, dizüstü bilgisayarlar, kenarsız-çerçevesiz televizyonlar... Dünyanın gerçekleri bunlar mı?

Altı üstü dört tekerlek ve iki nokta arasında yolculuk... Ama ne çok araba markası? Niye bu kadar çok araba? Neden bu kadar çok hareket?

Yollarda insanları gözlüyorum. Otobüslerde, dolmuşlarda cep telefonlarıyla mesajlaşan gençleri... Parmaklar dünyası. Ağızlar, gözler yok bu dünyada. Sesler mekanik... Trink mirink! Mesajınız iletildi. Kısa mesajlar, kısa notlar, mrhb! Slm!...

Neden böyle? Bu kadar süratli olmak zorunda mısın? Nereye yetişmek zorundasın?

“Soluksuz kalacaksın!” “Nefesin kesilecek!” böyle diyor reklamlar. Başka şeyler diyenler de var: “Hayatı yakala!”, “Hayatı ıskalama!”, “Koş, durma!”

“Daha çabuk, daha atak” diyor trafik.

“Hadi hadi, şimdi şimdi!” diyor sevişenler.

Peki ama neden? Niye? Kime bu koşturmaca?

Moğolistan steplerinde yabani atlarla koşturmayı tercih ederdim.

Ama burdayım işte...

Henüz ?