BARIŞ MANÇO'YA

Bir gün bir yıldız kaydı bu ülkeden,

Sönüverdi parlaklığı aniden.

Arkasında milyonlarca insan,

Gözleri yaşla dolu.

Nasıl ağlamaz ki insan,

Böyle bir kaybın ardından.

Kaç yıl geçti aradan,

Ne soran var, ne hatırlayan.

Bir zamanlar arkasından koşanlar,

Barış Abi diye çırpınanlar,

Onu sevenler, hayran olanlar,

Şimdi hiçbiri yoklar.

Oysa neler öğretmişti;

Ne de güzel söylerdi,

Gülpembeyi, kol düğmelerini.

Ölümü bile büyük bir ders verdi;

Kimse bu dünyada baki değildi.

Ve ne kadar büyük olursan ol,

Tanıyan herkes seni,

Bir kalemde silerdi.

Ölenle ölünmez tabii ki,

Ama bu kadar da kolay unutulmaz ki.