Barış ve sevgi

Sen önce ellerini kenetle birbirine,
O eller aslında okşamak içindir.
Hisset kendini, kalbinin sıcaklığını,
Ne olur sen önce kendinle savaşını bitir...

Nefes, nefese bir koşuda mahkum misali,
Ekmek kavgasında hayallerini yitirmiş insanlar.
Ne olur sevgiyle barışa yer açalım kalbimizde,
Yarınlarda mutlu olsun artık, kerpiçten çocuklar...

Aç şu perdeleri gözlerinden güneşi gör.
Aslında zor olsada hayatın ne güzellikleri var
Bırak dargınlıkları, sevgiyle yollar açılsın
Birgün zaten ayrılacak birbirinden bütün insanlar...

İnsan, insanlaştıkca, yaradan bunu nasılsa bilir,
Ne olur sen önce kendinle savaşını bitir....

cansın erol