Bartın çilek festivali ardından

Karadeniz’de çilekçilik denildi mi, Bartın akla gelir. Bol ışık, bol su ve bereketli Bartın toprakları, çileklerin üstesinden gelir. Ülkeye mutluluğunu yansıtır. Dağlar, ovalar, çimenler ‘Çileğe’ kestiğinde, mis gibi kokuları ile cennet Bartın, kırmızılı kırmızılı cennete dönüşür.

Mevsiminde tüketilen, ömrü kısa, ağızlarda bıraktığı tat ebedi olan, reçelleri, şerbetleri, şıraları yapılan, marmelâtı ihraç maddesi haline gelen çilekçiliğimizin kalbi, Bartınımızda atar.

İdareciler düşünmüş, taşınmış. Bir çileğin peşine takılmayalım. Daha başka etkinlikler de katarak birlikte genişletilmiş bir festival havası oluşturalım demişler. Demişler amma, biz ana madde çileği sepetinde, geçmiş yıllarda olduğu gibi doya doya görmedik. Sergilenmedi mi? Dereceye girenler oldu amma, tam manası ile öne çıkarılmasını bilemedik.

Valisi, Belediyesi bir olup çelenkler koyduk, merasimler yaptık..İşe, kına gecesi gibi türkülerle başladık. Karma resim sergileri yaptık. Bartının ahşap evlerini sergiledik. Gürcü dansçılarını seyrettik. Bartın’ın simgesi ahşap ev maketlerini görücüye çıkardık, beğeni topladık. Topladık amma, ortalıklarda sıra sıra çilek standları pek göremedik.

Eskiden, sepet sepet çilekler dizilirler, seçici heyet bir bir tadına bakar, üreticilerine ödüller verir, teşvikkâr olunurdu. Çilek faktörü daima öne çıkarılırdı. Üretici önemliydi dış satışlarda. Bol çilekten ve kokusundan geçilmezdi. Bu sene az mı yetişti çilek? Niye ortalıklara konmadı? Başına üşüşüp, yeyip bitireceğimizden mi çekinildi yoksa?

Ama, festivalin içine turizmi, kültürü ve sanatı katmışlar ki, etkinlikler zengin gözüksün diye. Yahu, ortalıklarda çileğin pek de gözükmediği etkinliklerle nereye varılmak isteniyor? Baharın karşılanması mı? Bartın’ın kendisi bahar. Her mevsim aynı tatta zaten.. .

Törenlerde Bartın Valisi Halil Işık, Belediye Başkanı Cemâl Akın gerekeni yaptılar. Plaketler ve övgüler yerini buldu. Ama bu münasebetle de bir şey öğrendik: ‘Bartının ahşap evleri.’ Bu gün dimdik ayakta. İftiharlık. Uğruna maketler yapılıyor, sergileniyor.

Bir de Bartın Belediyesinin Web sayfasına taktık. Eksiğimiz var mı diye bakalım dedikti. Sayfaları bomboştu. Sonra sonra doldu.. O sayfalar, etkinliklerden etkinliklere dolar zaten. Şehrin milli sayılabilecek şairi Hasan Bayrı yarışmasında kazananların isim listeleri, bu sitede yayımlanmaz. Derece alan şiirler gözükmez sayfalarda. Ve de ne hikmetse.

Seda Sayan o gece sahne aldı ve: ‘ Bartınlılara hayran kaldım anam! Bundan sonra; Çilek, kayısı, toplu sünnet ve toplu düğünlere, hepsine gelirim. Yeter i siz isteyin’ diyerek seslendiğinde, sahne yıkıldı adeta.

Koskoca çilek festivali olur, onlar hala daha fotoğraf bulma koşturmacısı içindeler. Ama basın müdürlüğünün bıyığını balta kesmez. İddialıdırlar da. Ama sayfalar, gecikmeli yer alır. Basına yazı ve resim servisi, istenildiği gibi çabuk ve bol meteryalli değildir. Bir tek Sevgi Hanımla olmaz. O, her yere yetişemez. Nerede bıyığı yeni terlemeğe başlayan basın gönüllüleri?

Mesele şudur. İdarecilerimiz, hangi çağda olduklarının bilincinde olmaları mühimdir. Internet denilen bir nesne vardır. Varlığından haberdar olunmalıdır.

Bir internet gazeteciliği vardır. Kıpır kıpı yol almaktadır. Gazetenin ömrü, 24 saattir. İnternetteki yazıların ömrü, ilelebettir. İşte onu diyoruz. İdarecilerimiz bu farkı, fark etmelidirler.

Vazife belediyeye ait olmakla birlikte, isterdik ki, festivale dair haberler, Valilik İnternet sitesinde de yayımlansın. O site de boş. Böyle mi olmalıydı?

Tek tesellimiz, hem nalına, hem mıhına iyi vurmasını bilen asırlık Bartın Gazetesi ile, Karadenizin popüler İnterneti Bartın 74’ ün yayınları, iyi ki varlar.Onlar, bu festivalin ardından konuşacaklardır.. Millet, buralardan rotayı alıyorlar. Bol bol çilekli festival bekliyorduk oysaki.

Bartın’ın Sayın Başkanı Cemâl Akından bu eksiklikler konusunda hamle yapmasını bekliyoruz. Yaptığı iyi başlangıçların gölgelenmesini istemiyoruz. Belediyedeki, ilgili basın-yayın alaturkalığının, traş edilmesini, yani, basına olan servislerin, mesleğin doğası gereği çabuk, eksiksiz ve hızlı düzenlenmesini istiyoruz.

İnşallah sesimizi duyurmuşuzdur.

Ört ki, ölem!