Bas bas tekmeyi Kafkas

Fenerbahçe eğer şampiyonluğu kazanırsa bu şampiyonluk, inanın şampiyonluğun ötesinde, çok daha büyük bir anlam ifade edecek çünkü çekiştiği rakibine hırslanmayan ilgili ilgisiz her takımın tek amacı nasıl gerekiyorsa Fenerbahçe’yi öyle durdurmak. 

Galatasaray, Fenerbahçe galibiyeti son şansımız der bir sezonluk enerjisini Fener maçına yıkar, Beşiktaş aynı, Bursa öyle. Bu kadar rakiple boğuşa boğuşa geldiğin son birkaç haftaya da anlaşılıyor ki Fenerbahçe final niteliğinde maçlar oynamaya devam edecek. 

Dün oynanan Fenerbahçe-Gaziantepspor maçında misafir oyuncuların neden bu kadar gerilim içinde ve sert oynayıp, ne işlerine yarayacak ise bir puan için yapmadıklarını bırakmadıklarını anlamak için o takım -Teknik Direktörüne bakmak lazım. 

Tolunay Kafkas önce Trabzon’da sonra Galatasaray da futbol oynamış, o Fenerbahçe rekabetlerini fazlasıyla yaşamış ama hala içine sindirememiş, sert, kural dışı fauller yapabilen, agresif bir oyuncuydu. 

Kuzu gibi olduğu diğer maçlardan sonra nedense Fener maçlarında böyle birdenbire sertleşmesinin başka ne sebebi olabilir?. YOKSA... Sırf kendi egosunu tatmin etmek 3.lük iddiası olan takımına yaramayacak bir 1 puan için. i‘’Çanakkale geçilmesi’’ oynatır mı?. 

Bu mudur?. Çağdaş Türk teknik Direktörü?. Bu mıdur Anadolu ihtilali?. Fenerbahçe’ye bu sahada yenilen ve küme düşmesi şimdiden kesinleşen Konya ve Kasımpaşa bile oynamadı bu çağdışı futbolu . B.Belediyespor’u da bu yüzden seviyorum. Çıkıyor, yenmeye oynuyor, kim olursa rakibi ve yeniyor da. Gaziantepspor Fenerbahçe’yi yenmek istese yenebilecek bir takım, ama hocaları bir puan peşinde ve bu yüzden de; 

Alex’in Hürriyet’in kısıtlamak istemiş. Hürriyet’le sindirmek istemiş. Hürriyet Alex’in kafasını kırmaya çalışırken, Unutmuş. Fenerbahçe Cumhuriyeti’nin bekleri bile gol atıyor. Daha 23 dakikada Alex’in kafasında 8 dikiş, Niang hastanelik, Hürriyet maç boyunca Kanlı. Nigar 

Takımında sarı kart görmeyen yok, ayrıca haftaya tam 3 oyuncusu kart cezalısı. Bu mudur şimdi futbol?. 

Tolunay Kafkas Fener maçlarını kafadan değil, bacaktan düşünür. Tekmeye ağırlık verir. 2 sezon önce Kayseri’yi çalıştırırken, rakibine kasti tekme atan oyuncusu, hakem tarafından oyundan atılıp, çıkarken, oyuncusunu alnından öpüp kutlamış ve ve ben de 2009 yılında bu blogda yazdığım yazıda, kendisinden şöyle bahsetmişim: 

Bir afra, bir tafra,  

Mesken edinmiş sahayı 

Sahte kabadayı 

Her maçta sahaya dalacak 

Aklınca birilerini pataklayacak. 

Hırsı anlarım, motive eder 

Ama bu düpediz kin ve nefret 

Adamı hasta eder. Sebep yok. Lüzumsuz 

Hazımsız. 

Fenerbahçe golü atınca A.Kocaman’ın yardımcısı o stres birikiminin sonucu ‘’kendiniz için oynayın demiş’’ aslında olayı özetlemiş. Ağırına gitmiş beyefendinin. Kalkıp onca insan arasından nasıl yapacaksa, onu dövmeye gitmiş!. 

Anlayacağınız; Garp cephesinde yeni bir şey yok. 

Fenerbahçe düşmanlığının kimseye puan kazandırmadığı dün bir kez daha anlaşılmıştır. Fenerbahçe’nin şampiyon olamamasına sevinmenin de bir şey kazandırmadığını ligde perişanları oynayan ezeli rakiplerinin taraftarları da çok güzel anlamışlardır artık. 

Fenerbahçe, futbol’da, basketbolda, voleybol’da kadınıyla, erkeği ile bütün branşlarda finaller oynamaya devam ettikçe, bazıları nasıl bu kadar başarılı oluyorlar diye araştırmak yerine, ders veya örnek almak yerine, ‘’tutup paçasından al aşağı’’ düşüncesinde olmaya devam edenler olacaktır. Türk sporu bu düşünceden arındıkça yükselecektir. Fenerbahçe doğru yoldadır. 

Fenerbahçe Ş.Şaracoğlu stadından dün Tolunay Kafkas, ne kendi adına, ne başkası adına hiçbir şey alamadı. Kendi kaybını zaten göze almış, Saha kapatma veya ağır para cezası, havasını aldığı o çok istediği 1 puan yanında ona kar kaldı. 

Amacına ulaştı. Puan hariç, yapmak istediğini her şeyi başardı!....