Başaranlar da insan…

05/01/2010 

‘Tadı yok sensiz geçen ne baharın ne yazın’ diyen, dillerden düşmeyen şarkılarıyla Güzide Gülpınar Taranoğlu diğer adı Toprak ana değerli şairlerimizden özel ve güzel bir insan. Geçen gün bir sohbet esnasında kendisine dedim ki, şiir söyleşilerinde, adınız geçiyor, bazı internet sitelerinde fotoğraflarınız geziniyor, keza şarkılarınız da aynı şekilde halen dillerde söyleniyor. Bana baktı güldü. Dedi ki, gençken ektiklerini ileriki yaşlarda biçersin evladım. Hep söyler; gücün, kuvvetin yerindeyken çalışacaksın boş durmayacaksın. Hayatı hep üretmekle, çeşitli yardımlaşma çalışmaları ile, dergi çıkartarak tıpkı karınca gibi çalışarak geçmiş bir duayen. 

Gençlik yıllarımızdaki alışkanlılıklarımızı çeşitli nedenlerle biz ediniriz. Sonra o edindiğimiz alışkanlıklar bizim yaşam kalitemizi, başarılarımızı etkiler. Güzel bir laf vardır. Başarı tatlıdır ama ter kokar. Şimdi bu da tabi biraz şans, istek ve arzu da barındıracak içinde. Bir hedefin yoksa ileriye dönük bu sözlerinde pek bir faydası olmaz sanırım. Geçen gün edebiyat fakültesinden yeni mezun bir gençle yaptığımız konuşmada beklemenin anlamsızlığından dem vurdu. Bir süre konuştuktan sonra sanırım anladı önemini ve bir de espriyle bağladı çok hızlı öğretiyorsunuz. Başarı için tabi ki çaba, özveri, zaman ayırma, ilgili konu ile ilgili bilgi edinme eğitim alma ve beklemeyi bilmek gerekir. Paradan söz etmedim dikkat ederseniz. Ben öyle kişiler gördüm ki, hiç yoktan var olan kişiler… Bunu başarı öyküleri anlatan kitaplardan değil bizzat görerek yaşadım. Hiç para olmadan tabi ki, mümkün değil ama yapanlar yapıyor. Bir tanıdık hatırlıyorum tek sermayesi neredeyse çöplüğe atılacak bir murat 124 onun hem ofisi oldu hem aracı hem oteli oldu. Yollarda üzüm ekmek yiyerek telefonunu satarak çocuğuna süt alacak parayı bulamayarak eğer bu günlere geldi diye bir laf varsa işte o da bu refah günlerine böyle geldi. Eksiği var fazlası yok bu hikâyenin. 

Enerjinizi harcamaktan yıpranmaktan korkmayın. Asıl uyuşukluktan korkun. O öyle bir iletir ki, artık bir süre sonra kendinizi toparlamanız çok güç olur. Birileri uyurken birileri de araştırıyor, okuyor, yazıyor, evinde çalışıyor üretiyor. Sokak, cadde, mahalle, mahalle geziyor. Ayakları artık isyan ediyor. Su topluyor. Başarı için kim bilir kaç ayakkabı eskitmek gerekiyor hayatta. Babasından kaldı, malı mülkü olanlara da fazla özenmeyin. Tırnaklarıyla, terinin son damlasını akıtarak, gün gelip yollarda çaresizlikten ağlayarak, insanlara dil dökmekten usanarak, gerekirse sabahlayarak o başarıyı elde etmeyenlere göre kaybetmek kolay olur. Çünkü kendini öncelikle kendine ispatlamanın keyfini hiç tatmayanlar kazanmanın ne demek olduğunu bilmezler. http://www.urfapress.com/koseyazisioku.php?id=4121 http://www.haber24.com/BELGIN-TURAN/3-302/Basaranlarda-insan.html