Başarı, iğne deliğinden iplik geçirmek mi acaba?

Topluma faydalı insan; bilgi, beceri ve yetenekleriyle bir şeyler üretir, eserler yaratır…

Hep böyle düşünmüşümdür insanoğlunu. Lakin etrafıma bakar, gördüklerim karşısında çoğu zaman şaşar kalırım.

Kimi çalışır, çabalar, didinir, topluma faydalı işler yapar, aza kanaat eder, haline hep şükreder.

Kimi doğru dürüst bilgi becerisi olmadan, çalışıp çabalamadan, anlamadığımız bir şeyler fısıldayıp üfürükten bir şeyler yapıyormuş gibi görünür ve topluma hiçbir faydası olmasa da itibar görür…

Yıllar önce eş, dost, arkadaşlarla toplandığımızda (Şimdilerde anlatılıyor mu bilmem?); nerede işe yaramaz bir durumla karşılaşılsa, hemen bu hikâye anlatılırdı…

Vaktiyle bir padişah varmış:

(Bu padişah lafını aslında hiç sevmem!) Ulu bir Hakan varmış diyelim…

Bu Hakan bakmış ülkede üretim yok, bilgi beceri hak getire, etrafı üfürükçüler sarmış,  işler de hiç iyi gitmiyor. Çalışıp üretip, topluma faydalı ürünler veren sanatkâr ve bilgi, beceri,  bilim öğretecek kimse yok,  çoğu kurnaz tüccar, al-satçı…

Hakan, ferman buyurmuş:

“Ey ahali! Çok özel bilgi, beceri, yeteneği olup, hünerlerini gösterenler, ödüllendirilecektir.”

Birçok kişi gelmiş meydana…

Bilgili, becerikli olanlar hünerlerini ortaya dökmüş. Kimi, alet edevatını getirip, kısa zamanda bir masa, sandalye yapmış, Kimi, insanlar karda kışta üşümesinler diye soğuktan koruyan palto dikmiş. Kimi, gıdalar nasıl korunur, insanlar nasıl sağlıklı beslenir,  onu anlatmış…

Aralarından biri çıkıp, “Benim hünerimi kimse yapamaz!” demiş.

Acaba ne bilgi / becerisi var diye, Hakan ve etraftaki herkes merakla bakmışlar.

Adam elindeki dikiş iğnesini karşıda duran tahta kapıya fırlatmış. İğne ok gibi gidip kapıya saplanmış. Bu sefer ipliği eline alıp, onu da kapıya doğru atınca, iplik iğne deliğinden geçivermiş.

Herkes hayret ve merakla Hakanın ne diyeceğini beklerken,

Hakan “Aferin! İlginç bir beceri… Bu kadar kişi böyle bir şey yapamadı!” diyerek, adamlarına,

“100 altın verin!” diye buyurmuş. Akabinde de muhafızlarına dönüp,  

“Siz de bu adama 100 sopa vurun!..” demiş.

Herkes şaşkın bakarken, sözlerine devam etmiş:

“Bu adamın hüneri kimin işine yarar ki? Topluma ne fayda sağlar? Oturduğu yerde, anlamadığımız bir dille, üfürükten, hiçbir emek, çaba, bilgi, bilim olmadan yapılan işlerden topluma ne fayda gelir ki? Atın bunu dışarı!

O 100 altını da hazineye geri koyun...”

KISSADAN HİSSE İŞTE, BİLMEM ANLATABİLDİM Mİ?...