Başbakan ne dedi, ben mi yanlış anladım?

-Başbakan ne dedi dün!?
-Dikkat ettiniz mi!
-Bir televizyon kanalına gözüm takıldı.
-Başbakan, her zamanki hiddetli ve ajidatif konuşmalarından birisini yapıyordu.
-Hani çokda fazla televizyon izleyen birisi değilim.
-Ama.
-Dün akşam, birden gözüm takılıverdi işte.
-Ne diyordu başbakan?
-“Her aile en az üç çocuk sahibi olsun.”
-“Bakın Avrupa’ya, ne haldeler.”
-“Çalıştıracak adam bulamıyorlar.”
-“Öyle ekonomik durumu falan göz önünde bulundurmayın.”
-“Yapın çocukları.”
-“Geleceğe yatırım olsun.”
-“Genç nüfus demek, üretim demektir.”
-“Yaşlı Avrupa bakın ne durumda.”
-“Yok olma tehlikesi yaşıyorlar.”
-“Benim dört çocuğum var.”
-“Çok param mı vardı benim.”
-“Ama yaptım dört çocuk.”
-“Allah’a şükürler olsun, büyüdüler.”
-“Simit sattım, su sattım, karınlarını doyurdum.”
-“Avrupa’nın oyununa gelmeyin.”
-“En az üç çocuk yapın.”

* * * * *

-Doğrusunu isterseniz, haberin içeriği hakkında hiçbir bilgim yok.
-Başbakan bu konuşmayı nerede yapmış bilmiyorum.
-Yeni mi yapmış?
-Onu da bilmiyorum.
-Yoksa eski bir konuşma mı?
-Doğrusunu itiraf etmek gerekirse, yukarıda duyduklarım dışında, hiçbir şey bilmiyorum.
-Sadece Başbakan’ın ağzından, yukarıdaki minvalde çıkan cümlelere şahit oldum.
-Garip bir durum.
-Ve bu garip durum, beni, feci bir hayrete düşürdü.
-Konuşmasının özü neymiş Başbakan’nın.
-“Her ailenin en az üç çocuğu olsun.”

* * * * *

-Bir başbakan neden böyle bir konuşma yapma gereksinimi duyarki?
-Yani Türkiye’nin genç nüfus sorunu mu var?
-Türkiye’nin nüfusunu artırmak gibi hedeflerimi varda, biz bilmiyoruz?
-Tuhaf bir durum.
-Sanki bu ülke değil, sokaklarında yüzbinlerce çocuğu barındıran ülke.
-Sanki bu ülke değil, üniversite diploması cebinde gençlerin, işsiz dolaştığı ülke.
-Sanki bu ülke değil, köşe başlarında dilencilik yapan çocukların olduğu ülke.
-Sanki bu ülke değil, kaldırımlarında körpe kızların bedenini sattığı ülke.

* * * * *

-Ve ülkenin başbakanı, tuhaflıklara bürünmüş bir konuşma yapıyor.
-Ne diyor başbakan?
-“Her aile üç çocuk sahibi olsun.”
-Ve devamında, “geçim sıkıntısını kafanıza takmayın” diyor.
-Sanki bu ülkede, sağlık sorunu çözümlenmiş.
-Sanki bu ülkede, eğitim sorunu çözümlenmiş.
-Sanki bu ülkede, istihdam sorunu çözümlenmiş.
-Ve sanki bu ülke, güllük gülistanlık bir ülkede.
-Her aile üç çocuk yapacak.
-Ve üç çocuk sahibi olan aileler, mutlu ve mesud yaşayacaklar.

* * * * *

-Başbakan, sanırım, algıda seçicilik sorunu yaşıyor.
-Dünyayı sanki bin bir debdebe ile dolaşmıyor.
-Ve nüfus yoğunluğu olan ülkelerin ne durumda olduğunu görmüyor.
-Ve nüfus yoğunluğu yaşayan ülkelerdeki toplumsal sorunların neler olduğuna dair hiç kafa patlatmıyor.
-Ve nüfusun sonuçta bir planlama olması gerekliliğini, iki binli yılların ilk çeyreğinde, halen anlamamış bir başbakan portresi çiziyor..
-Ve nüfus sorununu, ulu orta meydan mitinglerinde halka yol göstererek hallolacağını sanıyor.
-Ve ben düşünüyorum!
-Ne kadar talihsiz bir toplumuz diye.

* * * * *

-Yoksa dün akşam yanlış bir şeylermi gördüm televizyonda!?
-Başbakan değilmiydi konuşan!?
-Mahmur ve bitkin bir halim vardı.
-Yanlış anlama ihtimalim de yüksek.
-Kulaklarımla duyduğuma eminim ama.
-Gözlerimle gördüğüme de eminim.
-Çok tuhaf...