Başbuğum'dan Kalan Ülkücülük

Ülkü, insanın ya kendi milleti veya bütün insanlık için ulaşılmasını şiddetle arzu ettiği son hedeftir. Arzu ve hayal edilen son hedefe varmak gayesiyle, yorulup yılmadan, bıkıp usanmadan fazilet ve cesaretle, fedakarca çalışanlara da Ülkücü denir.

Ülkücü Gökalp’in; “Ben, sen yokuz; biz varız” düsturunu da gönülden benimsemelidir. O zaman meselenin fertlerden ziyade ve öte bir “kadro ve ekip” işi olduğu hakikatı ortaya çıkar. Bu demektir ki, her birimiz tek tek değil, diğerlerimizle omuzlaşarak, milletimizin tabirince, “sırt sırta vererek” yürümeliyiz.

Aralarında güzel bir ahenk bulunan insanların teşkil ettiği ekip, kendisini meydana getirenlerin aritmetik toplamı gücünden çok daha kuvvetli ve tesirlidir. Ekip çalışmalarının faydası bundan ibaret değildir. Bu aynı zamanda fertleri en iyi yetiştiren ve terbiye eden bir yoldur. Orada herkes kendisinin güçlü ve zayıf taraflarını öğrenir, Hangi işte kimin daha başarılı olabileceği anlaşılır. Böylece de isabetli bir iş bölümü sağlanır.

Ülkücünün, ülküsü ile münasebeti, hakiki bir aşkta sevenle sevgilinin münasebetine benzer. Hep verir, hiç almaz. Sevgili nazlıdır, sitemi eksik etmez, incinmeğe de hiç gelemez. Diğer sahalarda umumiyetle dikkatsiz hareket eden Ülkücü, sevgili bahis konusu oldu mu baştan başa haysiyet kesilir. Şahsına fenalık yapanlara pek aldırmaz ama, ülküsüne yan gözle bakanlara tahammülü yoktur. Sadakati için karşılık beklemez, mükafat istemez, bir garip kişidir… Ülküsüne hizmet edenlere son derece hürmetkardır. Gerçek aşıklar gibidir; kıskanmaz. Sevgilisinin sevildikçe güzelleşeceğini bilir. Sevmenin gururu yegane süsüdür Ülkücünün en çok dinlediği “nasihat” tır. “Yapma ” derler, ” hayatını heba etme” derler, “gününü gün et ” derler. O kadar çok şey söylerler ki, hiç bitmez. O hepsini dinler, ama hiçbirini tutmaz, gene bildiği gibi yaşar.

Ülkücülük bize başbuğumuzdan mirasdır, onu her daim yüceltmek ve korumak zorundayız.

Saygılarımla...

Mehmet Emin Söyler