Başımız sağ olsun

Belki doğum günüydü içlerinden bazılarının. Belki çocuğuna istediği çikolatayı almış götürüyordu. Belki küs olduğu sevdiğiyle barışmış evine dönüyordu. Belki annesinin hazırladığı sofraya yetişme telaşındaydı.

Belki yorgun ve bitkindi. Eve gidip dinlenmenin hayalini kuruyordu. Belki evine gidebilseydi gurbetteki ailesini arayacak, “ben iyiyim” diyecekti.

Yapamadı! Gidemedi! Diyemedi!

Çünkü öldü!

Kim için, ne için öldüğü belli değil.

Kalleşlerin haince hazırladığı saldırının kurbanı oldu.

Kalleş, haysiyetsiz, soysuzların. Vatan hainlerinin. Aynı topraklar içinde kardeşçe geçinmeyi bilmeyen, fitne, fesat dolu katillerin.

Birlik ve beraberlikten rahatsız olan fesatların, fitnelerin.

Terörü bin kere, milyon kere lanetlesek ne olacak ki?

Lanet olmuyorlar maalesef. Olamıyorlar. Kökleri tükensin dedikçe başka bir şeylerle karşımıza çıkıyorlar.

Bitsin artık dedikçe bitmiyorlar.

Dilerim Allah sorsun teröre hesabını. Zira kulun sorduğu işe yaramıyor anlaşılan.

Hayatını kaybeden kardeşlerimize Allah’tan rahmet, yakınlarına sabır diliyorum.

Başımız sağ olsun!