Basit de Olabilir?

İyi avcı avının kılığına girebilendir, daha iyi avcı ise avın kendiliğinden gelerek ağa takılmasını sağlayandır, daha da iyisi avına gönüllü olarak gelen, hatta avın avcıya ulaşmak, acıya kendini feda etmek avı için yarıştıran olabilir.

İnsanlar diğer canlılara göre algıları en fazla bulanıklaştırılabilen, yanıltılabilen canlı türüdür. Birbirinin etini yemediği halde bu derece birbirini yok eden başka bir canlı türü de yoktur. İlkçağlardan ortaçağlara, günümüze kadar değişmeyen kesin kural insan zihninin kesinlikle diğer canlılardan farklı nispeten daha akıllı olmasının onların akıllarını kendi yararlarına değil, başkalarının, başların yararına kullanılmasını sağlamaktadır.

“Ön tarafta şeker tadında paketlenen hemen her şey, ideoloji belki buna korkarak söylüyorum, din de dâhil neye hizmet etmiştir” ona dikkatlice bakmak lazım. Birilerinin hiçbir emek harcamadan diğerlerini sömürmesine hizmet ediyorsa, bu paket ne olursa olsun sonuç aynıdır. Değişmez kural!

İnsan akıllıdır derken, akıllı olması başına bela mı olmuştur? Bu akıl denilen organ doğru kullanılamadığında insanın başına daha çok mu iş açmıştır doğrusu kestirmek de zor. Bakalım savaşlara ön tarafta pazarlanan onca şeye rağmen arka tarafta ne pazarlanır doğrusu anlamak ne kadar zor! Burada insanın akıllı olması bir işe yaramıyor, bir grubun, bir ailenin, bir ülkenin vatandaşın üyesi olmak yetiyor başına bir şeyler gelebilmesi için. Burada kurunun yanında yaş da yanıyor. Din burada sorunu çözemiyor. Sorun üretiyor hatta…

Paranın sağladığı gücü, para kimdeyse o kullanır. Hakkıdır da. Sıradan insanlar dahi bir şekilde hayatlarını para ile değiştirdiklerinde değişiyorlar ve kendilerinde hak görüyorsa çok parası ve bu paranın çalıştırdığı en keskin zekâları kendisi için çalıştırma kapasitesine sahip olan neden sıradanı düşünsün! Nihayetinde beş yıl önce işçiyken, beş yıl sonra işveren olan kişi nasıl bir değişiklik yaşıyor değil mi? Baktığı yer, bakış açısı değişiyor. O da haklı, o da haklı da kim ne diye düşünsün avamı, halkı?