Başka türlü

Şiirsiz geçen bir üç ayın ardından,

yine şiirsiz geçecek bir üç ayın

müjdecisi bu gece…

Sayfaları bembeyaz şiir defterimin,

kan çanağı gözlerimin

ve sana hasretlikten

bir araya gelemeyen kelimelerin

müjdecisi bu gece…

Hani neredesiniz ilham perilerim

Ya sen yalnızlığım!

Ne olur yalnız bırakma beni.

Ne oldu bana?

Neden korkmuyorum artık hayalimden?

Bu gece geleceğin müjdecisi,

bulutları biriktirmemi,

Sevdiğim kızları; sarışın, uzun boylu, esmer, zeytin gözlü

Hatırlatıcısı düşlerimin…

kayıp mutlulukları, bilmediğimiz bir hayata ait

Karanlık neyi muştular ki?

Korkularım,

kapımın altından atılmış zarfta

gündüze vuruk bir gecenin

saatleri hapis, dakikaları havada

Şizofren diyorlar geceye

oysa benim, gece!

Karanlıktan sıyrılsam

bir ben kalıyorum suçlanacak geriye

Gitmesem, gece kalacak bende

gece gitse, bir ben kalıyorum

en dipte

Gece, ben ve şizofren üçleminde

sen ve türevlerinin adı yok

unutmuşum herhalde, öylesine bir yerde

Yüreğim kurşun yerine

namussuz geceye

Tanı yine aynı aşkıma :

“Başka türlü adlandırılamayan!”