Başkalarına Hoşgörülü Davranmak, İzin Vermek Değildir

Bir başkasının olduğu ya da sunduğu şey, sizin için bir tehdit değildir. Çünkü sizin yaşamınızın kontrolü zaten sizin elinizdedir. “Ben neysem oyum ve başkalarının da oldukları insan olmalarına izin veriyorum” diyen, istemediğiniz her türlü deneyimden ve onaylamadığınız her türlü deneyimlerin olumsuz tepkisinden uzaklaştıracak bir özgürlük sağlar.

“İzin veren olmak iyidir”, sözü genellikle çoğu kişi tarafından doğru anlaşılmaz. Çünkü izin vermek, hoşgörülü olmak demektir. “Siz, ne iseniz o olacaksınız yani sizin standartlarınıza göre uygun olan ne ise o olacaksınız ve hoşunuza gitmese de, herkesin ne istiyorsa o olmasına izin vereceksiniz” anlamını taşır. Biraz mutsuz olsanız da, onlar için üzülseniz de, hatta kendiniz adınıza korksanız da ne olursa olsun, kişilerin olmak istediği şeyi olmalarına hoşgörü göstererek izin vereceksiniz.

Sadece hoşgörü gösterdiğinizde, izin veriyor sayılmazsınız. İkisi birbirinden çok farklıdır. Hoşgörü gösteren bir kişi olumsuz duygular yaşar. İzin veren isen, olumsuz duygu hissetmez. Buradaki özgürlük, olumsuz duygu yaşamamaktır, bu yüzden de arada büyük bir fark vardır. Olumsuz duygular içerisindeyken özgürlüğü deneyimleyemezsiniz.

Hoşgörü, başkaları için avantaj gibi görünebilir. Çünkü siz onları yapmak istedikleri şeyden alıkoymazsınız. Ancak hoşgörü, sizin için bir avantaj değildir. Çünkü  siz hoşgörülü olurken, hala olumsuz duygular hissedersiniz ve dolayısıyla olumsuz bir duyguyla çekersiniz. İzin veren olduğunuzda, bu istenmeyen şeyleri deneyiminize çekmez ve mutlak özgürlüğün ve mutluluğun tadını çıkarırsınız.