Başkasına Benzemekten Sıkılanlar

Amerika’yla Avrupa’nın aksine, birbirine benzemeye, ortalamaya uymaya çalışır genelde Türk insanı.

Genel geçerle uzlaşmak, vasatta takılmayı istikrarlı olmakla karıştırmak; en ortak yanlarımızdandır.

Sürüden ayrılmamak, icat çıkarmamak, toplum ortalamasıyla uyuşan duygu-düşünce üretimi-paylaşımı garip bir biçimde mutlu eder bu coğrafyanın insanını.

En dik duruşun gösterilmesini, en sert tavırın takınılmasını gerektiren hallerde bile sinip, alttan alıp hırgür çıkarmamak, ağzının tadını kaçırmamak; büyük marifet sanılır/sayılır Anadolu topraklarında.

Özgürlüğün, bağımsızlığın, yaratıcı, eleştirel düşüncenin, fenomen kişiliğin önemini, değerini bilmeyen, anlamayan kişilerin çoğunlukta olduğu bu ülkede; inanmak bilmekten makbuldur genelde.

Düşünmenin, sorgulamanın yoruculuğundan kaçanlar; kulluğun gereğine uyup ayniyle biat etmeyi daha kolay bulur, daha rahat hazmeder. Hatta üstüne bir de manevi görevini yerine getirmenin iç huzuruna kavuşur.

Bir de yukarıda anlattıklarımın tam tersi yaradılışta insanlar yaşar aramızda.

Ayniyetten, başkalarına benzemekten, bilineni yinelemekten alabildiğine uzaklaşır; denenmişi , yaşanmışı taklit etmeyi, yalandan değişikliklerle revize edip tekrarlamayı şiddetle reddederler.

Kopyacılıktan nefret ederler. Yaşamla, toplumla, kendileriyle ilgili ne varsa; özgün yaklaşımlar sergilemeye odaklanır böyleleri. Fikir hırsızlığını, snobluğu affedilmez ayıplardan kabul ederler.

Başkası olmayı aklının ucundan dahi geçirmez, özenmeyi, öykünmeyi varoluşlarına karşı işlenmiş en büyük saygısızlık, varlıklarına, konfor alanlarına yapılmış en büyük tecavüz olarak algılarlar.

Bu kategoriye girenler, nitelikli Sanatçı, bilimadamı, sporcu, siyasetçi olup, Türkiye Cumhuriyeti devletinin evrensel yıldızları olmayı başarırlar. Elbette ödedikleri sayısız bedele rağmen/aldırmadan...

Tabii her zaman bu derece olumlu olmaz sonuçlar.

Kendi olmakta/kalmakta ısrar etmenin: Dışlanmak, yalnızlaştırılmak, yabancılaştırılmak gibi kaçınılmaz sonuçlarına da varılır bazen. Farklı olandan korkan, ürken orta zekalı; ayrışanı, benzemeyeni yemeye, yok etmeye güdülenir anında. Bir bakıma uzaylı, çoğunlukla da tehlikeli sayar özüne benzetemediğini! Bilinçaltı rahatsız olur farklılaşandan. Egosu, farklı olana saygılı davranmasına izin vermez cisminin.

Tüm bunlara karşın… Sonuna dek direnmeyi tercih eder orijinal yaradılışlılar. Çektikleri acıları, benzersizliklerinin ödülü sayarlar. Toplumlarınca anlaşılamamayı göze alıp, tuhaf karşılanmayı doğal sayar kendi bildiklerince yaşamaya devam ederler hayatı.