Başkaydın

Hayat seninle güzeldi

Seninle varolmuştu herşey

Gülüp geçtiğim gerçeklere

Seninle bakıpta ağlamak

Seninle beraber yaşamaktı

Bana yaşam veren nefestin sen

İçime çektiğim hayattın

Keşke, yavaş yavaş solusaydım seni

Keşke, bir kere de bitirmeseydim

Yavaş yavaş, doya doya

Çekseydim seni içime

Yeniden tekrar tekrar solusaydım

Artık yoksun

Beni, yalnızlıkla başbaşa bıraktın

Günlerdir nefes alamıyorum

Nedenini soranlara

Cevap veremiyorum

Bilmiyorum

Galiba, yavaş yavaş

ÖLÜYORUM...

E.Ö. 22-04-2000