Başkent Ankara’ya yakışmayan trafik

Geçen bayram Ankara’daydım. Yılbaşı ve bayram dolayısıyla on gün Ankara trafiğinde bulundum. Ankara’yı çok iyi bilirim. Son on yıldır, yollarında ve sinyalizasyonunda kat etmiş olduğu gelişme son derece inanılmazdır. Avrupa standartlarında olduğunu düşündüğüm, alt geçit ve üst geçit patlaması mükemmel. Bu konuda diğer illerimize örnek olduğuna inancım tam. Ufak bir ayrıntı hariç. “Yollardaki çizgiler”, gerçekten çok yetersizdi ancak bu konuda da gelişmeler olduğunu görmek sevindirici.

Yazıma başlarken bahsettiğim üzere, on gün Başkent trafiğinde zamanım geçti. Eş, dost, akraba ziyareti. Şehrin girmediğim semti kalmadı nerde ise, tüm ana caddelerinde araba kullandım.

İstanbul trafiği çok zor yıllar yaşıyor. Ne olacağı belli değil. Her gün yeni öneriler duyuyoruz. Trafikte saatler harcıyoruz. Ancak buna rağmen çok büyük bir kitle, kurallara uyuyor. Hatta uymayan kitleler giderek azalıyor.

Başkent Ankara trafiğinde özellikle ticari araçlar olmak üzere, kurallara uyan gerçekten çok az sürücü gördüm. Söylenecek çok şey var. İstisnasız, her kırmızı ışıkta beklerken, durmadan geçen onlarca sürücü gördüm. İnanılmazdı. Abartmıyorum çok şaşırdım. Hatta bir ticari araç yeşil ışıkta, yaya geçidinden geçen bir aileyi sıkıştırıp, koca arabayı insanların üstüne sürdü ve pes dedim. Şehrin kural tanımayan insanları beni çok şaşırttı. Çok şeyler değişmiş. On yıl önce bu şehirin sürücüleri böyle değildi. Yollar çok daha yoğundu, trafik daha sıkışıktı ama kurallara uyma oranı çok daha yüksekti.

Ankara neler gördüğümü yazmak istiyorum. Tabi her şeyi değil, öne çıkan bazı durumları.

Kırmızı ışık bazı sürücülere hitap etmiyor.

Sinyal kullanma alışkanlığı çok düşük.

Ticari araçlar diğer araçlara karşı çok farklı davranıyorlar, yollar onlarınmışda biz normal araçlara kullandıyorlarmış gibi. Durağına yanaşmayanlar mı ararsınız, yol ortasında duranlar mı, yoksa şeritler arası zıplayanları mı… (Alınmasınlar gerçekten hakkını veren istisnalar var tabi)

Yollarda şeridinden gitmek bu kadar mı zor. (İstanbul trafiğine kurban olmuşum.)

Arabanızla, Ankara da şehir içinde bir yerden bir yere en fazla 30 ya da bilemediniz 45 dakikada rahatlıkla gidiyorsunuz. Bu çok güzel. İstanbul için hayal edilen bir gerçek. Ama bu iki şehri sürücüler açısından karşılaştırınca çok eleştirilen İstanbul sürücülerinin hakkının yendiğini anladım.

İşime ya da evime giderken benden yol isteyen herkese seve seve yol veriyorum. İnanın 5 dakika geç gitmek hiç bir şeyi değiştirmiyor. Hem daha mutlu yolculuk yapıyorum. Hem de bulaşıcı bir hastalık gibi, davranışımın yaygınlaştığıı düşünüyorum.

Yazımı okuyan Ankara’lılara son sözüm. Gerçekten çok dikkat edin. Kumar oynanan bir masada oturur gibi trafikte yaşamak çok zor ve stresli, canınıza ve malınıza sahip çıkın. Allah yardımcınız olsun.

Sevgi ve Saygılarımla...