Başlangıçlar

Yeni bir grupla yoga dersine katıldığınızda neler yapmalıyız? Nasıl bir ders yapmalıyız? Hangi "asana"lardan (duruş) başlamalıyız? Nasıl bir akış yaptırmalıyız? Ders "vinyasa" (akış) mı olmalı "hatha" (güneş-ay yogası/güçlendirici yoga) mi "yin" (bağ dokularını esnetici dişil enerji yogası) mi? Karar vermek zor değil mi? 

Geçtiğimiz haftalarda iki yeni grupla çalışmaya başladığımda bu düşünceler içindeydim.  Tabii ki bu iki grubun benden önce de bir yoga deneyimi vardı. Yogaya aşinaydılar ancak ben ne seviyede olduklarını ve benle çalışmaya başlayana kadar neler yaptıklarını ya da yapabildiklerini bilmiyordum. O yüzden en baştan başlamaya karar verdim. Her derste aşağıdan yukarıya doğru gidecektim. Ayaktaki "asana"lardan ters duruşlara kadar...  

Her iki grupla da ilk ders ayaktaki "asana"lara odaklanmıştık. Tek bir zirve duruşuna odaklanmamıştık. "Surya namaskara" (güneşe selam) serileriyle ısındıktan sonra her "vinyasa" (akış) sırasında bir ayaktaki "asana"yı denemiştik. "Virabhadrasana I" (birinci savaşçı), "virabhadrasana II" (ikinci savaşçı), "trikonasana" (üçgen), "parsvakonasana" (yan açı duruşu), "ashwa sanchalanasana" (yüksek hamle), "anjaneyasana" (alçak hamle), "parsvottanasana" (ayaklar ayrı baş dize duruşu), "utkatasana" (sandalye), "prasarita padottanasana" (bacaklar ayrı öne eğilme) ve "uttanasana" (ayakta öne eğilme) çalıştıktan sonra bir denge duruşu olarak "vrksasana" (ağaç) yapmıştık.  

Yere oturduktan sonra da köklenmeye oturma kemiklerinden devam etmiş sırasıyla "dandasana" (asa duruşu), "pashimottanasana" (yerde öne eğilme) ve "baddha konasana" (bağlı açı duruşu/kelebek) yapmıştık. Sırt üstü yatıp "jathara parivartanasana" (karından burgu) sonrasında "savasana" (derin gevşeme ve dinleme pozisyonu) ile dinlenmiştik.  

Öğrenciler çok iyi seviyedeydi. Belki de bu ders onlar için çok kolay ve basit olmuştu. Ben yine de birbirimize alışmamamız için yavaş yavaş ilerlememiz gerektiğini düşünüyordum. Yolculuğa çıktığımızda hemen varmamız gereken yere ulaşmıyorduk. Bir sürü yerden geçiyorduk. Yeni gruplarla da böyle çalışacaktık. Sıra ile gidecektik. Adım adım... Ayaktaki "asana"lardan sonra "kalça açıcılar" yani öne eğilmeler… Sonra sırasıyla karın güçlendiriciler, göğüs açıcılar yani geriye eğilmeler, boyun ve baş yani ters duruşlar... 

Böylece tüm bedeni aşağıdan yukarıya dolaşacaktık. Her ders bedenin farklı bir bölgesini çalışırken o bölgeyi kimi zaman esnetecek kimi zaman güçlendirecektik. Bedenin farklı bölgelerini çalışırken ortaya çıkan duyguları izleyecektik. Bedenin her bölgesinin ya da her "asana" grubunun bize hissetttirdiği farklı duygular vardı. Öne eğilmelere çalışırken içimize dönmeyi deneyimleyip geriye eğilmelerde geriye gitme korkusu, kalbimizi açma, daha çok sevebilme, bilinmeze doğru gitme yetisi... Ters duruşlar ise dünyaya başka bir açıdan bakabilme, korkularımızla yüzleşme, karşımızdakini anlama, karın güçlendiriciler azim ve kararlılık, kalça açıcılar kendimizi sevebilme, kabul edebilme, yaratıcı olabilme, su gibi akabilme, esnek olma... Yolculuğumuzda adım adım ilerleyecektik. Bedeni esnetip güçlendirirken, duygusal bedenimizi de izleyecek ve yolculuk sırasında ne gibi değişiklikler yaşacağımızı gözlemleyecektik. Başlangıçlar, yenilik ve değişiklik... Her zaman bize çok şey katar. Yeter ki kendimizi ve algımızı açık tutalım ve gelenleri kabul edelim.