Başlığı bulunmayan yazı

Tertemiz sokaklar nefes ölüsü gibi kokardı. Açlık oldukça olur ve gırtlaklar derinden soluk alırdı.

İnsanlık ve yine insanlık! Fark etmiyor… Türk, Kürt, Laz, Ermeni, Suni, İngiliz… Özgürlük kelimelerini açıklayamayacaklar mı basın? Halk rahat konuşmayacak mı? Kaybolan düşünceler yeniden gün yüzüne çıkmayacak mı? Ayrı devlet. Ayrı millet. Ayrı ırk olsak bile bizler aynı coğrafyada akraba bağımlılığımız yok mu? Demokrat diye geçinen ateş yumaklarında her aklına gelenini yok mu sayacaklar? Ya da nefesini tutmadan bir lokma ekmek için bedenini mi satacaklar?

Türkiye de birbirine düşürülmüş kardeşleri hiç düşünür mü bir başka ülke? Müslümanlık kardeşçe bir birilerine yardım etmek değil mi? Hristiyan olmak ayıp mı? Tanrıya seslenmek puta tapmak, ateşe tapmak, yağmura tapmak, insanlara tapmak hep hor mu görülecek? Dillerin altında daima bir bağcık mı olmak zorunda?

İsrail’in nüfusu az bir toprak. Ona rağmen birlik ve beraberlikleri bulunmakta… Peki, bizler aynı coğrafyada neden birlik ve beraberlik içinde yaşamıyoruz?

“Nehir kan akar, buğday ten kokunca anlarız kardeşliği… Beraberliği ve birlikteliği…”

Sizler hiç açlıkla sınandınız mı? Yok. Değil mi? Sizler hiç çöp tenekesinde ekmek kırıntılarını topladınız mı? O kırıntıları tüketmeden evladınıza verdiniz mi? 

İnsanoğlu kaç yıl yaşar ki? Bilmezsiniz değil mi? Dünya yıkılsa kime kalır sizce? Eminim size kalması için mücadele edersiniz. Ama size de kalmaz. Diğerlerine kalmadığı gibi… Amaç; bir lokma ekmek ve bir lokma huzur... Anadolu’da yaşayan herkese minnettarım. Anadolu’da olan halkıma minnettarım. Anadolu da olan turistlere minnettarım. Anadolu’da din dil ırk ayırt etmeden seven insanoğluna minnettarım.

Son bir not! Bana savaşacaksın denilse; ben kiminle savaşırım derim. Neden mi? İnsan hiç kardeşini öldürür mü?

Unutmayın ki kahraman olmak güç ile değil, zekâ ile olunur. Zekânıza dilinize ırkınıza kabilenize beraberliğinize sahip olun. 

hikmetullah yetkin