Başlıksız

Dünya ya gelmek için hep acele ettiğimden yakınır, göbek kordonum.
Yalnız kaldırımda oturuken azar mesala...
Ya da soğuk bir kış günü,
Kırık camımdan esen deli rüzgarlar.
Benim dünya ya gelişimin bir hata olduğunu hatırlatır her yeni gün.
Düşünmeden, bakmadan geçemem şu papatyaların yüzüne,
Beklerim bana bakmasını.
Dururum, izlerim bir şaşkın çocuk gibi.
Ve; beklerim bana iyi ki doğdun demesini...
Belki de tek aç tarafım yüreğimdir.
Ve en aç göz...