BASTIRILAN SANCILAR

İnsanlar yalan söyler, yalana susabilir itiraz etmez, yalana ortak olur, yalana menfaat karşılığı susar. Daha ileri seviye ise yalanı savunur. Bir bedel karşılığı yapılan eylem ya da daha uzun vadede gelir beklentisi ile susulan yalanlar kişiyi kendini savunma hakkı verse de bu susma hali onu yalanın üzerini örtmesi, bir beklenti geleceğinden ötürü olması ve beklentilerinin gerçekleşmemesi gerçekleşmesi durumu ile kıyaslandığında daha mı az sorumlu yapar?

Yalana susmak; korku ve tehdit algılamasından dolayı (bu tehdit hayatta neleri feda edeceği ile doğrudan ilintilidir) değilse kişiyi ortada yaşanan duruma, düzendeki aksaklıkların yaşanmasının sorumlusu yapar. Doğru ile eğri birbirine girmiş, eğriler doğruları kat be kat aşmışsa, hele de bir toplumda en kutsal değerler dahi yalan ve yalanın şiddetini artırma aracı yapılıyorsa ki din baskısı bunlardan biridir, bir toplum nasıl aydınlığa ulaşabilir. Öte yandan her medeniyet bir yere kadar baskı ve yalanla devam eder. Sonuçta medeniyet sancısı her devirde gerçekleşir. Bugünlerde ittifak halinde olan tüm kurumlar yaklaşık her biri aynı tarafta olduğundan halkların aydınlık ufukları görebilmesi her zamankinden daha zor ve imkânsıza yakındır. Bu durumu dünya sisteminin şifrelerinde arayabiliriz. Dünyada Birleşmiş Milletler diye temsili bir kurum vardır. Beş daimi üyesi ne derse onun dışında bir şeyin olması mümkün mü? İttifak ettikleri bir konu üzerinde başka bir kurumun güç olarak ortaya çıkabilmesi, onlara rağmen doğruyu uygulaması ve hayata geçirip yaygınlaştırması ne derece mümkün olabilir?

Sistem yalan üzerine kurulmuştur ve insanlar her şekilde yalanın parçası olmak zorundadır. Zorunda olanlar ne denebilir ki? Zorunlu olmadığı halde yalanı sürdüren taraftar ruhuyla hareket eden ve kendi grubunun kazancıyla kendine de belirli bir pay geleceğine ikna olan medeni dünyanın en medeni uluslarının halklarının ahlakını sorgulamak bizim işimiz değil, bizim işimiz kendimizden başlarsa bir şöyle bir günde (Cuma) gününde bile bir kazanç sayılmalıdır.