Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

06 Aralık '16

 
Kategori
Şiir
 

Batarken güneş

Batarken güneş
 

yorgunkalemim


Günün son ışıklarını

Gönderirken sahilde

Kızıldı ufuklar yine

Dalgalar sessiz sakin

Gelip gidiyordu kumsala

Sahilde bir masa

Ve güneşin batışında

Dalgındı gözlerim ufukta

Sanki bir şey arar gibi

Uzunca seyrettim batan güneşi

Ardında bıraktığı kızıllığı

Derin bir iç çekip

Yine akşam oldu bak

Yorgun gözlerim

Ve ‘’Yorgun Kalemim’’

Birkaç martı uçtu

Dolandı etrafımda

Onlarda döndü yuvaya

Gecenin ilk yıldızı çıktı usulca

Göz kırptı bulutlar arasından

Gözümde iki damla yaş belirdi

Yaşanmıştı bir ömrün fazlası

Yine özlem var

Yine hasret çöktü içime

Güneş batarken gözlerimde

Sanki hayallerim düşlerim

Hepsi buradaydı sevdiklerim

Konuştum dalgalarla

Anlattım onlara

Sevdiğimi nasıl sevildiğimi

Gençliğimi

Öyle güzeldi ki

Sanki ilkbaharı yaşadım

Gönlümde…

Kır çiçekleri açardı

Bakınca gözlerime

Unutulmaz bir sevgiydi

Benimkisi…

Nasıl geçip gitti yıllar

Hiç anlamadım

Batarken akşam güneşi

Ah rabbim yine akşam şimdi

Kalktım yavaşça masadan

Hafifçe titredim bir an

Giydim montumu

Hava soğukmuş meğer

Hiç anlamamışım

Bakıp dalgalara

Yine geleceğim bekleyin beni

Sizlere anlatıyorum

Sizlerle paylaşıyorum

Hayallerimi acılarımı

Umutlarımı sizlere anlatıyorum

Ağır adımlarla

Yol aldım sessizce

Özlem hasret kollarımda

Umudum hayallerim yanımda

Bırakıp gitse de batan güneş

Karanlıkların arkası aydınlık elbet…

 

Yorgun Kalemim

 
Toplam blog
: 464
: 208
Kayıt tarihi
: 02.11.16
 
 

Merhaba Sevgili Okurlarım; Kendimden bahsetmek istiyorum. 1954 yılında Karamanın Esentepe köyünde..