Bayrağımı kaybettim, lütfen siz sahip çıkın...

Tarih:29 Ekim 2007 Saat:19.00 Yer: Bursa/Nilüfer/ Fatih Sultan Mehmet Bulvarı

Coşkuluyuz hepimiz, ilçemizin 2. Cumhuriyet Yürüyüşüne katıldık. Her yer kırmızı-beyaz, her yer bayrak...84. yılında emanetimiz için yürüyoruz, bu kez daha anlamlı bu yürüyüşümüz. Bu kez mesajımız var tüm dünyaya, başımız dik hala ve adımlarımız daha sağlam.

Nilüfer Belediyesinin organize ettiği yürüyüşte herkes bayrak aşkıyla, Cumhuriyet aşkıyla yürüyor. Taşkınlık yok, sakiniz...

Arada çatlak sesler duyuluyor belli belirsiz. ‘’İnadına Cumhuriyet, İnadına Laiklik’’ diye bağırarak susturuyoruz o çatlak sesleri...

Cumhuriyet Yürüyüşündeyiz. Sahip çıkmaya çalıştığımız tek değerimiz var, amacımız tek orada: Cumhuriyet ve laiklik...

Arada siyasi parti propangandasına çevirmeye çalışan cılız sesler hala devam ediyor.

Bu arada bulvarı yürüyerek geçiyoruz. Meydanda toplanıyoruz. Kızım Bensu 2 yıl önce 29 Ekim’de okuldaki törende okuyacağı ‘’Bayrak’’ şiiri için diktiğim bayrak elbisesiyle Belediye Başkanı Sayın Mustafa Bozbey’in yanında yürüyor. Cumhuriyet’in genç nesillere aynı coşkuyla teslim edileceğinin simgesi O bu gece. Yanındaki gaziler 84 yıl önceki mücadeleyi simgelerken, Bensu Cumhuriyetimizin geleceğini temsil ediyor o gece...

Belediye Başkanının halka konuşacağı otobüsün önünde toplanıyoruz binlerce kişi...Ön saflardayım, kızımı takip etmek gerekiyor, çok kalabalık... Oğlumun elinden sıkı sıkı tutuyorum..Diğer elimde bayrağım var. Marşlar çalınmaya başlıyor...Arkamda tekbir getirmeye çalışan gençler var. Huzursuz bir şekilde kıpırdanıyorlar. Dikkatimi onlara yöneltiyorum...Bu sırada sopanın ucundan sallanan bayrağımı kapıyor bir kişi, kalabalık arasında farkedemiyorum kimin aldığını...Şimdi elimde sadece bayrağımın sopası var. Onu sallıyorum havada, ucu boş ama hala mesaj vermeye devam ediyor...

Arkamdaki gençler gittikçe huzursuzlanıyor. Ben de huzursuzum, bayrağım çalınmış! Ben de huzursuzum, Cumhuriyet ve laiklik diye bağırmamız gerekiyor, parti çığırtkanlığı değil...Tek olmamız gerek, burası huzursuzluk ve bölünme yeri değil...

Derken kavga başlıyor, elimde bayraktan geriye kalan sopayla aralarına dalmak istiyorum. Bakıyorum hepsi çok genç... Saldırdıkları kişi ise henüz bir çocuk...Ama kıyafeti biraz farklı...Sanırım o da benim gibi Rock’çı...

Kızıyorum, hem kendime, hem de hala ders alamamış halkıma ve gençliğimize...

Burası yeri değil, burası hiç yeri değil....

Cumhuriyet yürüyüşündeyiz....Coşku büyük...Yine bir tatsızlık yaşadık ama her şeye rağmen marşlara devam ediyoruz. Başkanımız önderliğinde ‘’İnadına Cumhuriyet, İnadına Hürriyet, İnadına Laiklik’’ diye bağırıyoruz. Huzursuz küçük grup dağılıyor, ben bayrağımı kaybettim...Ama evde 3 tane daha yedeğim var!