Bayram Gelmiş Neyime Blog Damlar Yüreğime

Efendim öncelikle bir açıklamayla giriş yapmak istiyorum. Geçen söyleşimizde kullandığımız resmi yanlış anlayanlar olmuş. “El hareketi” sanmışlar. Evet, resim el hareketiydi fakat o anlamda bir el hareketi değildi.

YazanAdam: Normal. Biz de herkes her şeyi yanlış anlamaya müsait ne de olsa.

İkinci bir açıklama da söyleşinin konusu ile ilgili. Söyleşinin tamamı bir seferde yayınlanmayınca “ne alakası var bunun blogla” serzenişleri geldi haliyle. İkinci bölümden sonra sanırım onlar da tatmin olacaklar.

YazanAdam: Olmazlar. Olamazlar.

Nasıl efendim?

YazanAdam: Onlar diyorum, tatmin olmazlar. Olmak istemedikleri için senin burada iki takla atman işe yaramaz diyorum. O yüzden o açıklamalara hiç gerek yok.

Geçen gün kaldığımız yerden devam edelim değil mi?

YazanAdam: Edelim. Zaten kahve molası veriyoruz dedik resmen kahveyi ektik, yetiştirdik, hasat ettik. Aradan iki gün geçti yahu!

Çok özür dilerim efendim. Malumunuz acele ofise çağırdılar. Patron çağırınca gitmemek elde değil.

YazanAdam: Neden çağırmışlar seni?

Özel bir mesele efendim. Biz oraya hiç girmeyelim isterseniz.

YazanAdam: Söyle yahu, ben yabancı mıyım. Şunun şurası iki günlük hukukumuz oldu seninle. Yediğimiz içtiğimiz ayrı. Ama olsun, gönüllerimiz bir.

Aslında söylemesem daha iyi olacak. Tatsızlık filan olmasın şimdi.

YazanAdam: O zaman benimle ilgili bir şey. Söyle söyle…

Israr etmeyin rica edeceğim. Biz söyleşimizi yapalım. Ne olur.

YazanAdam: Peki, tahmin ediyorum ama tatsızlığa mahal vermeden söyleşimize devam edelim. Zaten bundan sonra söyleşiye de gelmezsin :)

Efendim, blog kategorisi ile ilişkinizi kestiniz. Kişisel problemleriniz mi var, yoksa genele ait bir rahatsızlık mıydı sebep?

YazanAdam: Aslında o konuyu fazla deşmeye gerek yok. Kişilerle ilgili problemlerimi kişinin kendisiyle hallederim. Çorabım ıslandı diye dereye küfretmem. Gider güneşte kuruturum ya da yenisini giyerim.

O zaman sorun nedir?

YazanAdam: Sorun var mı diye sorsanız daha doğru olurdu bence. Çünkü bana göre sorun olan başkasına göre sorun olmayabilir. Bundan doğal bir şey de olmaz zaten.

Yani?

YazanAdam: İlkeli olmayı, ilişkilerde de bu ilkelerden sapmamayı severim. “Benim tavuğuma kışt demeyenin tavuğuna karışmam” demem. Tavuk kışt denilecek mahaldeyse babamın tavuğu da olsa kışt derim. Ama kendi halinde yemleniyorsa da isterse Firavun’un malı olsun, beni ırgalamaz.

Ben bundan bir şey anlamadım desem…

YazanAdam: Şöyle diyeyim. Blog kategorisi ile ilişkimi kesmemdeki sebep benim tavuklarımla ilgili “kışt kışt” hadiselerinden kaynaklanmıyor. Temelde yapılan hatalardan kaynaklanıyor.

Blog kategorisinde mi?

YazanAdam: Hayır. Yeni açılan kategoride.

E o zaman yeni kategoride yazmam dersiniz olur biter, blog’un ne kabahati vardı.

YazanAdam: O da bir çözüm yolu idi. Ancak protestonun kendi içinde bir mantığı olmalı. Belediye otobüslerini protesto ederken metrobüse binersen yaptığın işin bir anlamı kalmaz. Kaldı ki blog yazarları tartışıyor bölümüne alınacak bloglar blog yazarlarının yazılarından alınacak.

Hayır. Diğer kategorilerden de yazılar alınabilecek oraya.

YazanAdam: Ne yapayım. Bütün kategorilerle ilişiğimi keseyim mi?

Onu demek istemedim.

YazanAdam: Protestomun dikkate alınması için bir yöntem belirlemek zorundaydım. Bunun için son zamanlarn en popüler kategorisini seçtim. Orada iki satır geyik yazsanız da bir çok kişi tarafından okunur. Vitrindir.

Anladım. Vitrini protesto etmek gibi yani. Ses getirsin diye. Peki getirdi mi?

YazanAdam: Beklemedeyim. Şimdilik o konuda açıklama yapmam doğru olmaz. Ancak bir takım yazışmaların olduğunu söyleyebilirim. Bu da yanlışı bulma çabası olarak adlandırılabilir. Belki ben yanıldım, belki başkaları, belki hepimiz. Bu sürecin sonunda belli olacak.

Bizlerin de haberi olacak mı bundan.

YazanAdam: Bütün detayları ile olmasa da elbette haberdar olursunuz.

Peki problem çözülürse yeniden döner misiniz?

YazanAdam: Çözüm yoluna bağlı.

Yani?

YazanAdam: Başında da söyledim, şahsi bir eylem değil bu. Benim yazılarımla ilgili değil. Ben bir tavrı protesto ediyorum.

Anlaşılan bunu konuşacağız ilerleyen zaman içerisinde.

YazanAdam: Belki hiç konuşmayız. Belki hep konuşuruz. Belli olmaz.

Peki söyleşi yapmanda önce yazı başlığı belirlerken hiç düşünmeden “Blog Geldik Blog Gideceğiz” başlığını verdiniz. Bir anlamı var mıydı?

YazanAdam: Blog geldik, blog gidiyoruz işte. Bundan ala anlam mı olur. Her şeyi de bana anlattırmayın artık. Zaten bu defa başlığa rötuş yaptık. Bu daha iyi oldu herhalde…

Pekala. Sizin bu protestonuzu anlamamış olanlar da var. Küskün müsünüz? Küstünüz mü?

YazanAdam: Merak etmeyin, çocuk değilim ben. Bunun küskünlükle alakası yok. Bardak dolmuş ve son damla ile taşmıştır o kadar. İlla ki eskileri deştirtmeyin bana. Bu olay şahıslarla ilgili değil diyorum. Küssem küstüm der geçerim.

İyi de protesto etmek bir nevi küsmek değil mi?

YazanAdam: Küsmüş olsam hiç yazmam arkadaş. Ben burayı seviyorum. Kovmadıkları müddetçe de yazarım. Çok çok anormal bir şey olmadıkça da yazmaya devam edeceğim.

Peki o zaman son bir soru ile söyleşimizi noktalayalım. Yazıyı neden mizah kategorisine almamı istediniz? Söyleşi kategorisi daha uygun değil miydi?

YazanAdam: Söyleşi kategorisine koyamazsın. Orada gerçek söyleşiler yer alıyor. Bizimkisi fıstıktan. Zaten mizah demek illa ki katıla katıla güldüren demek değildir. Eskiler hiciv de derler, kara mizah da. Bir nevi öyle bir şey. Kara mizah diye bir kategori olsaydı oraya koyardık. Olmayınca böyle idare ediyoruz.

Peki efendim. Söyleşimize katıldığınız için çok teşekkür ederim. Son olarak söylemek istediğiniz bir şey var mı?

YazanAdam: Ben teşekkür ederim. Yeni söyleşilerde umarım tekrar görüşürüz. Ben meramımı dedim. Gerisi fuzuli laf olur. Sevgi ve muhabbetle…

Söyleşinin Birinci Kısmı Burada....Alternatif Link