Bayram Kömbesi ve Sünni olmak

Ben Malatyalıyım ve aynı zamanda sünniyim ve Kömbe bizim bayram yemeğimizdir. Kömbe Malatya' da mezhep ayrımı yapmaksızın her eve girer.. Zengini kavurma koyar, fakiri ister un kavurur koyar isterse patateslisini yapar. Özel günlerde bu yöresel yemeği kadınlar imece usulü yapmak üzere toplanırlar, sonrasında aynı yemek kalabalıkları biraraya getirir ve güzel günlerde topluca afiyetle yenir.

Ama bu defa Kömbe belki de ilk defa bir şehit cenazesinin mevlütünde dağıtıldı. Belki de ilk defa tadı bu kadar acı, zihinlerdeki hatırası bu kadar buruk oldu. Belki de artık o evde hiçbir zaman o aş pişmeyecek. Belki de artık o aile hiçbir zaman tam, hiçbir zaman tamam olmayacak. Ve bütün bunlar olurken dünya dönecek, diğer pekçok insan kaldıkları yerden hayata devam edecek ama bilinen bütün fizik kurallarına inat o evde zaman akmayacak.

Ve yine anlarım kömbeyi bilmeyen vardır da ölümü tanımayan var mıdır acaba aramızda? Var mıdır hiçbir yakınını kaybetmeyen? Ölümün gerisinde bıraktığı o tarifi mümkün olmayan acıyı, o çaresizliği yaşamayanı var mıdır? Kaçınız ölümü düğün bayram yaparak karşılarsınız? Allah sıralı ölüm versin, Allah evlat acısı göstermesin derler de niye derler?

Ve o an geldiğinde hiçbir neden, hiçbir söz çare olmaz derdine. Sen ağıt yakarken, acını yaşarken bütün evren sussun istersin. Ve yine bu acıyı, sıradışı inanışlara sahip toplumlar hariç her ırktan, her mezhepten insan böyle yaşar. Ve karşılığında ise yapılacak tek şey buna saygı duymaktır. Yine bu saygı duyma halini kişinin etnik kimliğine göre de derecelendirmezsin.

Ve yine bilmeyenler için söylüyorum Malatya cennetten bir parçadır. Her rengi barındırır içinde. .Alevisi, sünnisi aynı köyde ve kardeşçe yaşar, komşuluk yapar, yarenlik ederler birbirlerine..Bu ahenge rağmen, henüz 32 yaşında alkanlara bulanmış yavrusuna, kardeşine doyamayan bir ailenin acısını yoksaymak, acısını ötekileştirmek sadece Türk' e, Sünni' ye, Müslüman'a değil vicdan sahibi hiçbir insana yakışmaz..

Ve dün itibariyle Malatya' da artık Kömbe bir mevlüt yemeği oldu. Ve dün itibariyle bu yemeği, bu coğrafyada bilmeyen herkes öğrendi. Hem Malatya'nın hem de bütün Türkiye'nin bütün mahallelerinde, köylerinde, bütün kapılarının ardında aynı acı var. Her ilden, her mezhepten verdiğimiz Şehitlerimize ağlıyor bütün analar, babalar, kardeşler, eşler ve çocuklar. Ve dün itibariyle Mehmet Alkan' ın haykırdıkları boğazımızda düğüm oldu.

Ve bu son olsun.. Ne olur son olsun...

Hepimizin ama hepimizin bütün fidanlarımız için başımız sağolsun..