Bayram Sabahı

Sabah uyandığımda ortalık aydınlanmış ama güneş henüz doğmamıştı. Mevsimlerden Ege'de sonbahar. Günlerden Bayram. Ama içimdeki bir bayram sevinci değil. Bilakis hüzünlüyüm.  Beni bir çağıran varmışçasına bilinçsizce yürümek istedim denize doğru. Evden çıktım oyalanmadan. Hafif bir sabah serinliği ve mis gibi çiçek kokuları arasından yürüyerek kumsala indim.

Annemin ölümünün ardından kaçıncı bayram oldu bu saymadım. Pudra gibi kokusunu koklamayalı, yumuşacık sesiyle adımı söyleyişini duymayalı mevsimler oldu. Onu her gün özlüyorum ama bayramlarda diğer günlerden daha fazla. Bayram sabahlarında ciğer kavurması ve öğle yemeğinde etli nohut, yaprak sarması eksik olmayan sofralar kurmasını unutabilir miyim? O'na benim aksime bayramları o kadar sevmesinin nedenini sormak hiç aklıma gelmedi. Belki de çocukluğunda sevmişti bayramları. Çocukken bayramı seven hep seviyor belki de. Eğer öyleyse bayramlarda çocukları mutlu etmek önemli.

Deniz kenarında bir kaç sokak köpeği oynaşıyor, birbirlerini kovalıyorlar. Az önce onlardan olmayan bir köpek yaklaştı. İlk farkeden, oynamayı kesip havlamaya başladığında diğerleri de onu izlediler. Köpekler kendi alanlarını çok sahipleniyorlar. Diğerlerini o alandan uzak tutmak uğruna yaralanmayı dahi göze aldıklarını kaç kez gözledim.

Kuşlar uçuşuyor köpeklerin üzerinde. Kanatlarını üşenmeden çırpıyorlar. Güneş doğuyor yine. Bayramı aydınlatacak bugün. Her gün bıkmadan doğuyor.

Dalgalar yavaş yavaş kıyıyı yalıyor. Köpük köpük. Dalgalar ayaklarıma dokunmak ister gibi bana sokuluyorken kaçmıyorum. Ve dalgalar gidip gelmekten yorulmuyorlar.

Köpekler uzaklaştı şimdi sahil daha sessiz. Bir başımayım diye hissetmiyorum. Kuşlar kanat çırpıyor, güneş ısıtıyor, dalgalar bana dokunuyor. Vazgeçmiyorlar. Çabalarında bir davet var.

Annesiz bayramların hüznü çekiyor ayaklarımdan ve uzakta bana atan kalpler özlemle yakıyor içimi. Ama. Gök kubbede pes etmeyen güneş, çırpılmaktan yorulmayan kanatlar ve denizde köpük köpük vazgeçmeyen dalgalardan bana davet var. Haydi karşı durma sen de katıl aramıza.

Ve güneş ve kanatlar ve dalgalar ve ben hep bir olduk bu bayram sabahında. Şimdi eve dönmek gerek bir sıcak ekmek alıp sonra da daha fazla olmak. Çiçekleri de davet etmek gerek Bayrama. Ama ne yapıp edip çocukları davet etmeli Bayram'a. Çocukları davet etmeli ki bıkmadan bayramları sevenler eksilmesin. Bayramları sevenler eksilmesin ki hüzünler değil umutlar tutsun elimizden.