Bayram sabahlarım..

Bayram bitti bitmesine de, Bayram sevinçlerimiz hiç bitmesin.


Defterimde çok eski bir şiir, sevdiğim bir şiir.

Ne zaman okusam bayram sabahları gelir aklıma.

Bu kez tersi oldu , Bu şiir bayramda aklıma geliverdi.

Bana bir arkadaşımı hatırlatan güzel bir şiir.



Hiç hatırlamam,

Gençliğimin hatta çocukluğumun

Bayram sevinmelerini.

Sadece duydum ben.

Hiç yaşamadımki..

Onun için ezilir yüregim

Daha bir ezilir, sızlar

Daha bir boynum bükülür ,

Bayram sabahları.

Bana bu yüzden sevgiyle bak.

Bayramsız günler gecirdim ben.

Mahsun koyma beni.

Gizleyerek oynadım hep,

Hayalimdeki oyuncak bebeklerimle.

Onun içindir, hiç bilmem ben gülü laleyi

Hiç koklayamadım

Ezberleyemedim uçan kuşların adını

Doyasıya seyredemedim ayı, yıldızı, günesi.

Bahar sabahlarını ve yaz aksamlarını hiç bilmem.

Anlat bunları bana .

Sevmeyi öğret bana.

Ayrı koyma artık beni bunlardan.

Bir de;

Gidenler döner bir gün dediler..

Bekledim.

Umutsuzlukları tasımadı yuregim.

Tasımadı beni bacaklarım.

Boynum daha da büküldü.

Yalnızca düşlerimde sardı ellerimi.

Sıcacık bir el.

Kuvvetlendim, kokladım eli.

Acımasız yılların özlemiyle

Bırakmak istemedim

Doğum sancıları tutan gecelerim oldu.

Acımasızca, uçamadım.

Battıkça battı sızılarım derinlerime.

Şimdiyse sen varsın.

Uzat ellerini ve gerçek oldugunu söyle.

Ne olur

Yetim doğup , yetim büyümüşler gibi.

Yetim bırakma sen de beni.


Tarih yok ya da çok eski.Yazan kimdi, unuttum .