Bayram tatili sekiz gün oldu...

Dükkân’ da, camın önündeki berjerimde kıvrılmışım. Televizyon açık. Haberler var.

"Son aldığımız haberlere göre bu bayram sekiz gün tatil yapacağız. Yetkililer bu uygulamanın geçmiş senelerde de gerçekleştiğini, vatandaşların uyum göstermeleri gerektiğini ve bu durumun normal olduğunu söyledi. Tatil karşıtı grupların eylem hazırlığında olabileceği ihtimaline karşı her türlü önlemin alındığını ileten yetkililer, bu yıl tatil organizasyonunu henüz yapamamış vatandaşların bu fırsattan yararlanmasını istedikleri için tekrar yürürlüğe aldıklarını belirtti. Özellikle yurt dışı seyahatleri, çeşitli paket seçenekleriyle destekleneceği eklendi.

Bu şekilde tüm memur ve çalışanların üretmeden geçirecekleri günlerin ve yurt genelinde her türlü imalat, ihracat ve ithalata ara verilmesinin, mali tablolara yansımasının hükümet açısından olumsuz bir gelişme olmadığı açıklandı. Sekiz gün boyunca tüm şehirlerarası uçak, otobüs diğer toplu taşıma araçlarının ücretsiz olacağını ifade eden otoriteler, bu ek masraflara da bütçede yer verilmiş olduğunu söyledi.

Bayramlaşmayı ve sevdikleriyle birlikte olmayı pek tavsiye etmeyen yetkililerin vatandaşlardan beklentisi yiyip, içip yatmaları. Kişi başına düşen milli gelirin Avrupa birliği standartlarının çok üzerinde olması dolayısıyla bir kez daha IMF’ye danışılacağını ekleyen yetkililer, vatandaşlardan özellikle bu sekiz günlük tatil konusunda destek beklediklerini iletti."

İrkilerek uyandım. İçim geçmiş. Hemen arkadaşlarımı aradım. Sordum. Tatil sadece 3 günmüş. Allah'a şükür. Böylesi uzun süreli bir resmi tatil, bu ülkede açlık sınırında yaşayan asgari ücretliler ya da ticaret yaparak rekabette ayakta kalma çabası içindekiler için fazla lüks bana kalırsa. Çalışalım biz. Üretelim. Kazanalım. Biz doyalım. Doyunca da midemiz bayram etsin. Bayram bayramdır. Vaziyeti idare edelim.