Bayram...

Yalnızlık çekilecek dert değilmiş.

Hep tahmini olarak konuşurdum ama yalnız kalınca daha da iyi anlamış oldum.

İlk yalnız bayramıma hazırlanırken kaybedince anlaşılan ne varsa anladım bu sayede..

İnsan kalabalığın ortasında düşünemiyormuş bu ayrıntıyı. Her güzel şeyin bir bedeli var elbet ama bu fazla ağır oldu.

"Gitmeliyim" diyordum.

"Üniversite ya da memurluk, gitmeliyim bir şekilde."

"Neresi olursa olsun gitmeliyim"

Geldim..

Ama bir başımayım.

Böyle yalnız kalacağımı bilsem yine de gelir miydim?

Gelirdim.

Sevmek, sevilmek..

Daha da önem kazanıyor yalnızken..

Ve şimdi;

"İyiki" diyorum.

"İyiki gelirken kırıp dökmemişim ardımdakileri."

"İyiki seviyor ve seviliyorum"

Mutlu bayramlar....