Bayramda sinema arası...

Benim çocukluğumda bayramlar sıcak havalara denk gelirdi. Birikmiş harçlıklarımızla ya dondurma alırdık ya da oyuncak. O yıllarda her ikisi de şimdikinden çok daha kıymetli ve çok daha keyifli olurdu. Artık bayramlar kış aylarına denk gelmekte ve çocuklarda ne dondurma nede oyuncak derdinde. Her şeyleri ziyadesiyle var ve harçlıklar ise sadece teferruattan ibaret.

Söz konusu bayramsa ve teferruatları göz ardı etsek dahi bayram çocuklara gelir. Eskiden keyifle, heyecanla beklediğim bayramlar benim için artık sıkıcı ve sadece külfet.

Dört koca günle şereflendirilmiş bu bayramın ilk iki gününü kendimi eve hapsederek geçirmiş olsam da, dün biraz nefes almak kaidesiyle dışarı çıkıp sinemaya gitme gafletinde bulundum.

Efendim bu karda, kışta, kıyamette arabanız yoksa haliniz harap, varsa haraptan bir adım daha öte. İnsanlığın çıldırmış gibi akın ettiği alışveriş merkezlerinde otopark çilesi kâbus beteri karabasan kıvamında. Hadi diyelim bunu aştınız da sinema önüne kadar geldiniz. Kısa bir şaşkınlık. Eee devir değiştiğine göre bu tüp kuyruğu da olamaz, ekmek kuyruğu da. Peki ya neyin nesi? Sanırım zamane çocukları bayram harçlıklarını Warner Bros’a harcıyor. Aaah ah nerde benim kara kutulu VHS kasetlerim.

Neyse yeni çağa ayak uydurup sinemada, titreşimli koltuk keyfi için biz biraz daha zekice davranıp kuyruğu es geçerek online biletle iki dakikada sorunumuzu çözdük ama ben oldum olası sinema salonlarından nefret etmişimdir. Nerede bir uzun boylu yurdum insanı var, gelip beni bulur ve ön koltuğuma yerleşir. Ondan sonrasında yaşadığım eziyeti siz düşünün.

Yazarken bile beni yoran bu trajedi sonunda, “izlediğime değdi” diyemeyeceğin filmlerin vizyonda yerini alış kısmı da ayrıca incelenmesi gereken başka bir vukuatlı konu. Uzun lafın kısası siz siz olun bu aralar sinemaya gitme heveslerinizi bir daha göz önünden geçirin. Buda benden size küçük bir tavsiye olsun…