Bayramlar da yozlaştı...

Ramazan bayramı , daha tatlı adıyla “ Şeker bayramı” Kimileri akraba, eş, dost ziyaretlerine gidecek, kimileri ise bu tatili bir fırsat olarak değerlendirip yurt içinde veya yurt dışında tatil yapmaya… Tamam , tamam da bence ; Bu günkü bayramlar eski bayramlara benzemiyor derim.. O günleri yaşayan bizler , aynı manzarayı göremiyoruz..

Eskiden sadece bayramlarda ekonomik imkânlar ölçüsünde giyim kuşam alınırdı, şimdi ise her zaman alınıyor. Artık “bayramlık” tarih oldu. Tarih..

Eskiden ekonomik koşullar bugünkü gibi değildi, imkânlar daha sınırlıydı, ancak bayramda alınabiliyordu. Herkesin ekonomisi bu günlerde büyüdü, dolayısıyla bayramı beklemeden de ihtiyaçlar iyi veya kötü mutlaka karşılanıyor. Paran olmasa da kredi kartı, tüketici kredisi devreye giriyor, ihtiyaçlar karşılanıyor. Sonra da faizler , öde ödeyebilirsen..

Benim en çok hasretini çektiğim bir başka fark var. Eskiden bayramlarda aile bireyleri büyüklerin evinde bir araya gelinir , yemek yenir o mutluluk paylaşılırdı. Eş, dost ve akraba ziyaretine gidilir ve onlar da iade-i ziyaret ederdi. Bu saygı ifadesi idi.. Şimdi bu gelenek de kayboldu. Bu çok acı. Çünkü bayramlar genç nesil için “tatil” oldu. Dolayısıyla bayramı ailece kutlama geleneklerimiz de yavaş yavaş kayboluyor .. Yozlaşıyoruz … Yeni nesil maalesef böyle bir geleneği kendi alışkanlığı haline getiremiyor... İşte kötü bir örnek … Kurban bayramı…

Dinimiz diyor ki: Et yüzü göremeyen ailelere hiç olmazsa yılda bir kez bile olsun kurban etlerinden vererek onlara bir gün etli yemek yedirme imkânı sağlayın. Çoğunluk kurbanı kendi için kesiyor, etler buzdolabına.. Ortalık kan gölü, çoğunluk kendi midesini düşünüyor.

Eskiden bayram sabahları aile büyüklerinin mezarları ziyaret edilir, dualar okunurdu. Annesinin, babasının mezarını yıllarca görmeyenler çok.. Eski bayramlarda bunlar anlatılmaz, yaşanırdı. Ama geleneklerimiz neredeyse tarih oluyor. Toplum olarak geleneklerimize ve de her şeyden önemlisi ailenin birlik ve bütünlüğüne hiç olmazsa bayramlarda sahip çıkmamız gerekir.