Bayramlar ve tabular..

Hangi özel günü ve ne adına bayram yapmışsak, karşılığını alamamışız.

23 Nisan TBMM'nin açılış günü, "Milli Egemenlik" bayramı olmuş ama biz, hala "egemenliğin" kimde olacağına karar vermemişiz.

29 Ekim Cumhuriyet'in ilan günü anısına bayramdır ama biz hala, Cumhuriyet nedir, çoğunluk kimdir..uzlaşmış değiliz..

19 Mayıs, Mustafa Kemal'in Samsun'a çıkarak Kurtuluş Mücadelesi'ni başlatma günüdür. Bunu da Gençlik ve Spor bayramı yapmışız ama gençliğimizin ve sporumuzun durum ortada..

Bu özel günlerin "bayramlaştırılması" nda bir anlam olmalı: O gün elde edilen başarının, kazanılan değerin hatırasının canlı tutulması ve daha önemlisi bu değerlerin üzerinde yeniden düşünerek geliştirilmesi çağa ve zaman uyarlanması.. Oysa bizde bu pek böyle olmamış ve olmuyor..

Çünkü "bayram" kılıfına soktuğunuz gün ya da değer, tabulaşıyor.. Tartışılmıyor, yenilenemiyor, çağdaşlaşamıyor..

Bayram ilan ettiğiniz dönemin şartları içerisinde yaşatılmaya çalışılıyor.. Tıpkı buzluğa atılıp dondurulmuş et gibi..

Kimse buzluktan çıkarmaya cesaret edemiyor.. Çıkarılırsa etin kokmuş olabileceğinden korkuluyor...

Ama sonuç olarak, et buzlukta donmuş halde duruyor ve biz ancak uzaktan seyredip iştahlanıyoruz; hepsi bu kadar..
Biz, tarihimizin "özel" günlerini bayramlaştıralım derken "tabulaştırmışız" aslında..Başka değil..!