Bazen de Ağlamalı İnsan

Yoğun duyguların takipçisidir içten ağlamak..
Adam gibi…
Hıçkıra hıçkıra ağlamak…
Arındırır insanı…
Ağlamalı bazen insan…

Sizde ağlayın zaman zaman..
Ağlayın ve arının..
Yüreğiniz bir kuş kanadında sevdiklerinize koşuyor hissi uyandırın..
Bendeki ben ve sizdeki benle ben olun….
Bir olun..tek olun…
Umut, huzur ve güvenle yeniden dolun..
Anka yüreğiniz külleri arasında yeniden doğun…

Ferahlamak ve yeniden doğmak için,
Yüreğinizde biriken kirleri gidermek için…
Huzuru bulmak için….
Her şeye, herkese rağmen,
Hatta kendisine rağmen ağlamalı insan…

Hayata yüklediğiniz anlamları üretip çoğaltın,
Üretip devşirin,
Hayatı değiştiremezseniz anlamını değiştirin,
Adam gibi ağlamalarınızla…
Ağlayın…
Solu gözlü kadınları geride bırakarak…
Hani umutla, huzurla, güvenle
Ağlayın….

Kurak toprağa lazım olan yağmur gibi,
Kuruyan sevgisine ağlamalı insan…
Nadasa bırakılan vicdanına ağlamalı…
Heybesinde sakladığı cürümlere ağlamalı…
Her gün biraz daha biriktirdiği günahlarına ağlamalı insan….

Göz çevrenizde akmaya çalışan damlalara fırsat verin…
Aksın yanaklardan aşağıya doğru…
Toprakla bütünleşsin bence..
Gül bitsin aktığı toprağa,
Sevgi yükselsin balkon saçaklarına sarkan onca sevgisiz yüreğe…
Umut ve sevgi biriktirmek için akıtın göz çevrenizde akmaya yüz tutmuş,
Çisillenen damlaları…

Doğruya doğru…
Kadınlar erkeklerden dört kat fazla ağlar..
Sırayı vermeyip arayı kapatmalı bence…
Zayıflık deyip hayıflanmayın sakın…
Erkekler ağlamaz diye diye katılaştıran yürekler öne çıkmalı..
Ağlamalı ve arınmalı….
Huzur, umut ve güven için…

Hey! sen arkadaşım, kardeşim, dostum, sevdiğim…
Ön sıradakiler!
Arka sıradakiler!
Kendisine sınıfsal bölüm oluşturanlar.
Ağlamak acizlerin işidir dediğinizi taa buralardan duydum hani..
Ağlamak hayata karşı samimiyetinizdir,
Yanağınıza düşen her damla,
Bir zümrüt kadar değerli…
Veciz bir söz kadar değerlidir ağlamak…
Hayatın sunduğu hediyedir ağlamak…
Kurban olduğum yüce insan ne güzel anlatmış ağlamayı:
“Yaradan rahmetini, kahrından üstün tutsaydı
Ne olurdu halimiz, gözyaşı olmasaydı”

Peki nedir ağlamak?
Hissettiğine, sevdiğine işaret,
Umuda yolculuk,
Hayal aleminden ayrılmanın verdiği kederden bir parça,
Anlatmak isteyip de anlatamadığımız en kuytularda saklanan düşlerimiz,
İçini dökmek isteyip de boğazımıza düğümlenen sözcüklerimiz,
Bizi hiç yalnız bırakmayan, teselli eden yegane dostumuzdur ağlamak….

Üzüntünün dışa vurumu değildir sadece ağlamak…
Her düşünceyi yansıtan tüm varlığımızdır ağlamak…
Sevdiğimizde,
Nefret ettiğimizde,
Heyecanlandığımızda,
Özlediğimizde
Hep bizimle var olan..
Ve bizi en güzel anlatan sözcük, tavırdır insanlara…

Ağlamalı insan..
Göz pınarları kuruyuncaya kadar ağlamalı..
Yaptığı hatalara, günahlara ve yanlışlara ağlamalı..
Bazen hüzünden, bazen de sevgiden..
Bazen sevgiliye kavuşma ümidiyle,
Bazen de kavuşamayacağı endişesiyle ağlamalı..
Bazen erdemi bulmak, bazen de iç huzuru bulmak için ağlamalı…
Kalpleri yumuşatmak için,
Bazen de gönülleri rahatlatmak için ağlamalı insan..

Sizleri ağlatmak da ısrarım,
Biraz huzur
Biraz da mutluluk içindir.
Biraz güven,
Biraz umut biriktirtmek içindi…

Ben gidiyorum ön sıradan
Seven de sevmeyen de gelsin ardımdan…
Ağlamak için.. huzura ermek için…

Servet BEKİ
www.Servetbeki.com