- Kategori
- Şiir
- Okunma Sayısı
- 92
Bazen

Bazen akıyorum su gibi
Parmaklar arasından
Bazen de bir ağaç gibiyim
Bir mezarın üzerinde
Bazen yalnız bir odada bir mum gibi
Ölümle aramızda yalnızca bir duvar var
Benim dilimden bir çağrı çıkar
Başlar yıkılmaya
Hiç ses çıkarmadan.
Önerilerine Ekle Beğendiğiniz blogları önerin, herkes okusun.

Sayın Şükran Güvenilir,insanin doğayla da bütünleşmesi bir hünerdir.su olup akmak,kâinata can vermekle özdeş olmalı;ağaçsa nice başka yaşamları toprak altından sürgüleyip göğe kök salmakla yaşama tutunur.çoğumuzun tutunacağı o kadar az şeyi kaldı ki bu koca dünyada,çoğu kez duvarlar çevirir dörtbir yanımızı ve bizi suskuluğun cengeline asar...Şiiriniz çok anlamlı,süzme dizelerle örülmüş.Zevkle okudum.Yüreğinize sağlık.Aydınlık ve güzel günler diliyorum.
Abbas Oğuz 30.04.2013 21:40- Cevap :
- Hiç bir şeyin yok olduğuna inanmıyorum.Belki bir çiçeğe renk bir ağacın özünde olacağız. Teşekkürler Abbas bey. 07.05.2013 9:37