Bazen

Bazen ne oluyor biliyor musun.
Boğazımın tam ortasında tıkanan bir şey olduğunu hissediyorum.
Nefesim kesiliyor,yutkunamıyorum.
Geçecek diye bir çok şey geçiyorum ama nafile.
Kalbim sıkışmaya başlıyor,nabzım yavaşlıyor
ölüme terk edildiğimi düşüyorum.
"Sen olası yaşam" bir türlü gelmiyor aklıma.
tam varlığını düşünecek oluyorum,bedenimde başka bir acı hissediyorum.
Zaman geçiriyor yokluğun acılarımla.
Ne konuşabiliyor ne de yardım isteye biliyorum..
Sensizliğe Mahkum edilmiş bir suçlu gibi hissediyorum.Suçum sevmek diyorum,
ama seni sevmek suç olsa bile güzel geliyor bana.
Dört duvar arasına adını sayıklar gibi oluyorum.
Bir anda gözlerinin ışığı aydınlatıyor çehremi,geldi diyorum
heyecandan ölecekmiş gibi vuruyor kalbim göğüs kafesine.
Yaşadığım bütün her şey bir anda kalkıyor üzerimden.
Ama yine de öyle yaşıyormuş gibi hissediyorum..
Düşünüyorum sensiz ölmenin ızdırap olacağını.
Azrail yerine seni çağırıyorum hep.
Biliyorum ki;
İmkansız aşklarda Sevdiği gelirmiş sevenin canını almaya.Önce güzelce sevip okşarmış yüreğini,sonra acıtmadan alırmış canını,Canının yanına.
belki bundandır ellerinde ölememenin korkaklığı.
belkide bu yüzden korkuyorumdur,sensizliğin idamına.
hani sesin olsun kulağımda karşımda sen ol,
öyle bir bak ki bana söyleyecek bütün sözlerim gözlerine bakarak idamıma sebep olsun.Sesin bana öyle bir gelmeli ki adımı söyleyişlerin zaten boynuma takılan urgandan önce idam etmeli beni.
Diyorum ki kendi kendime;

"Ulan bu kadar mı zor bir insanın geri dönüşü" uzaktan annem sesleniyor bana.
Dönüşü olan yollar olmasaydı eğer gidişler bu kadar acımasız olmazdı diye.
Gidişin ne acımasızdı gözlerime bakarken.
Dur dur sakın savunma kendini..
Biliyorum gitmen gerekiyordu belki de,belki de bahanelerin gerçekti.
O zaman ne diye ellerimden tutup günlerce aldın beni yanına,
Ne diye sevdiğini fısıldadın kulaklarıma gitmeyeceğine inandıracak sözleri.
ne diye herkese varlığımı,varlığımız olarak söyledin.Eller görse umrumda diye söyledin bana.
Bak şimdi ellerin o kinayeli gülüşlerine yosma olduk..
Sakız yaptılar ulan ağızlarına bizi,güle oynaya patlattırlar düşünmeden.Şimdi Ne söylesek boş..
hadi sevdim desen ne değiştirecek en fazla dil altında tutacaklar bizi,
Gökyüzünün en ufak göz yaşına sen diye inanıp dalga geçip acıtacaklar bizi.
Çünkü ben ,
Sana Gökyüzü demiştim.
zaman zaman gök kuşağım oldun,renklere bürünüp güzellik saçan.
şimdi ise gecem oldun,sadece aya olan hayal gibi
gözlerin hayalinde oturup bize içiyorum..
Ve sen yine gelemeyişlerinin bahanelerine sığınıyorsun..

Unutma Bir gün gidersem,kendini düşün..
gelemeyişini düşün gelemeyişimde..

"Ben gidersem,Mevsimler değişir."
Yüreğinde yazlar soğuk ve yağışlı geçer,
Kışları ise Sıcak ve can alıcı..

Gidişim,Bitişindir..
Bitişin hiç olamayışımızdır...

Ali Türkmen