Bazen...

Bazen, hayat bir anda karmakarışık hale gelir ya hani,duymak istemediklerinizi duyar görmek istemediklerinizi görürsünüz, kaçacak saklanacak bir yer ararsınız ama bir türlü bulamazsınız ya kendinize.

Bazen'de mutluluktan delirirsiniz. Var olan tüm sorunlar birden bire küçülür gözünüzde. Kaçıp saklanmanın aksine herkes görsün sizi istersiniz ya hani.

İşte tüm bu gelgitli duygular yaşamımız içerisinde gelişen olaylarla ilgilidir ve her yaşanılan olay bizler için bir imtihandır özünde. iyi veya kötü ruh halinde iken vereceğimiz tepkiler ve yansımaları birer tecrübedir her birimize.

Hayat bizi her anı ile sınar. Bazen merhametle Bazen'de acımasızca yapar bu sınavı. Her iki durumda da alnımızın akı ile çıkmamız gerekir bu sınavdan.

Daha az hasar almak ve daha az yıpranmak için Bazen'ler inşa etmeliyiz kendimize. Bu Bazen; yorulduğumuz zamanlarda dinlenmek ve olup biten herşeye uzaktan bakmak için gereklidir. Bir nevi kendimizi kapatmamızdır bu, ^Bazen^aslında.

Evrenin en karanlık köşesinde olmak Dünyayı,hayatını,sevdiklerini izlemek istersin Bazen. Özlemeyi,sevmeyi severken tüketmemeyi,verilen ve alınan değerleri anlamak,bilmek ve bizzat uzaktan şahit olmak istersin.

Kim bilir; bu istek belkide kıymeti bilmek, belkide kıymetimizi bildirmek için istenir çoğu zaman. İşte bu sebeple ^Bazen^ler önemlidir. Dinlenmek, izlemek ve tüm sınavları hakkı ile vermek için.

Hayattan aldığımız en büyük eğitim; Kaybettikten sonraki geçen zamanın ne kadar kıymetli olduğu değilmidir zaten?

Sahip olamayacağımız tek gerçek; tekrar elde edemeyeceğimiz geçmişimiz değil midir?

O halde kendimize ^Bazen^adında bir yaşam alanı hediye etmeliyiz ve o ^Bazen^ sadece şahsımıza ait olmalı...