Bazı sorunlarla birlikte yaşayabiliriz

Sorunlarla uğraşmak çok zaman alıyor ve bu da bizi yeni şeyler yapmaktan alıkoyuyor.

Sorun dediğiniz öyle istediğimiz zaman çözebileceğimiz birkaç meseleden ibaret değil ki, her şey sorun. Kendi hatalarımız, başkalarının yaptığı hatalar ve dünyanın durumundan kaynaklanan… Geçmişten gelen ve bugün ortaya çıkan… Şu niye şöyle bu niye böyle deyip her şeyi dert eden pimpirikli yapımızla kendi yarattığımız gerçekte sorun olmayan sorunlar…

Hayat bir yürüyüş, geriye dönüp baktığımızda zaman kaybediyor, arkada kalıyoruz. Peki, sorunları çözmeyelim mi, ayağımıza mı dolaşsın?

Ayağımıza dolaşanı çözelim tabii ki de sorunların bir çözüm şekli de onu yok saymak. Ayağımıza dolaşmayanları elbet “Köyün altındaki patika çok dar, koşarak geçemiyoruz” Sen de yürüyerek geç, patikada koşulur mu, koşu pisti mi burası!

Sorun dediğimiz şeylerin en az yarısıyla birlikte yaşayabiliriz. Haydar’ın köpeğinin ısırmasa bile ısıracak gibi bakması ona gitmemi engelliyordu.”Bakma, yokmuş gibi davran; yanından geçmen zaten iki dakika” Dediğini yaptım, sorun ortadan kalktı.

Sorun dediğimiz şeylerin çoğu zaten sadece bizim için sorun, kendimiz yarattığımız için. Sadece bizim için sorunsa, başkaları bundan rahatsız olmuyorsa sorun kişiliğimiz. Bazen kendimizi düzelttiğimiz zaman etrafımızdaki sorunların da azaldığını görürüz.

Birlikte yaşayacağımız sorunlarla birlikte yaşayıp yaşayamayacağımızı anlamalıyız. “Ben yağmuru seviyorum, şemsiye kullanmam” dersek bir gün bizi kendisinden nefret ettiren bir yağmurla fikrimiz değişir.

Sorunlarla birlikte yaşayabilen insanların sorunlarından kurtulma şansı daha fazla. “Bu konuda fedakârlık edin, zorluğa katlanın” demiyoruz. Bazı şeyler zaten sorun değil, biz sorun ediyoruz.