Bazıları yoktan anlamaz!

Sen istersen dünyanın bütün dillerini bil... Fark etmez. Çünkü bazıları yoktan anlamaz!

Yok dedikçe, üstüne gelir hıyar! Taa ki, bi maraza çıkana kadar. Bir vesileyle birbirinize girdiğinizde; durumun ciddiyetini kavrar belki halden habersiz...

İstersen Allame-i cihan ol... Saati geldi mi, imkanı yok durduramazsın kaz kafalıyı!.. İsterim de isterim!'den gayrı türkü çığırmaz dilleri...

Bazen paran var mı? sorusuna, bazen evde tüp bitti, naber?! azarına yetmez kelimeler... Borcunu ödesene kardeşim!, tribine de kızma sakın. Bazıları yoktan anlamaz! Yokluğun nasıl bir şey olduğunu bilemez herkes... Bilse, sormazdı zaten. İlk yok dediğinde, anlardı çektiğin çileyi...

Memursan... Yandın ki, hem ne yandın... Bakkal, kasap, manav ve eczacı... Hepsi de sırada maşallah! Hiçbiri dinlemez ne dediğini... Varsa yoksa öde hesabı!.. Öldüğünün de farkına varamayan yamyamlar!..

Çocuğun halden anlamayışı, hadi neyse... Ama dert bilmeyen büyükler, pek bi komik oluyor doğrusu.

Varlık da, yokluk da insan için... Kim ister ki durduk yerde laf işitmeyi?.. Konuşmadan önce dinlemek lazım kişiyi... Adam niye durduk yere yok desin ki?

Bilmen, tatman lazım acıyı... Ki, senin de başına bela olmasın garibanlık... Ve yoktan anlamayan'ın eline düşmeyesin bir gün...

Not: Yazıda kullanılan görsel internetten alınmıştır.