Beatris

Biliyorum Beatris beni kapıda bekliyorsun
O güzel Cennetin giriş kapısında
Bir elinde çiçekler, yüzünde gülücükler
Benim tatlı rehberim
Seninle  ben her yere giderim…

Ne var ne yok,  çoktan beri görüşemedik
Sen  uzak diyarlardasın hiç söyleşemedik
Oysa eski, ne güzeldi, anması bile güzel
Bir hıçkırık var sesinde yoksa ağlıyor musun
Yoksa, o günler “hiç geçmeseydi” mi, diyorsun.
Haksızlık ediyorsun. Bak şimdi beyaz libaslar içinde
Burada Tanrının evinde, Cennetteki köşende
Eminim çok rahatsındır, ama beni özledin mi
Ben biraz daha oyalandım. İşlerim vardı biliyorsun
İşte, insanın her zaman işi vardır. Ve
Söyleyecek yalanları; bilirsin işte, anla beni
Günler gelip geçti; adeta doldurdum son günlerimi
Nice sıralamayla geçti, saydım, yazdığım şiirlerimi
Biliyorsun, yine soruyorsun, başka sevgilin var mı diye
Niye yalan söyleyeyim; senden başka tanıdıklarım oldu
Ama hiçbirisinde bulamadım, senden aldığım tadı.
Sevgilim, güzelim benim, sarışınım, altın yazmalım
Oysa beni çok erken bırakıp gittin, kafam önümde
Beni çok beklettin, yıllar yılı, şu dar kapının önünde
İşte yine kavuştuk, bak kapı açık, istersen dışarı çık
Geçip gidebiliriz, yine el ele erkenden, bahçelere doğru
Pek gönüllü değilmişsin gibi, yoksa bir şey mi saklıyorsun
Yoksa başka bir şey mi var? Beatris söyle, ne olursun
Cennet’de de beni aldatanlar mı var…
Açıkca söylemesen bile ima etsen ne olur
Bir bilsem; çıkar giderim, doğru Cehennem yerim olur.

Canım Beatris altın saçlarınla oynamayı bırak
Bak çok ciddiyim, kalbimi kırma, hemen yüzüme bak
Kim var hayatında, doğru söyle, itiraf et
Cebrail mi, Mikail mi, adı nedir? Söyle bana
Senin için yine katil olmaya razıyım , itiraf et
Yine otuz sene yatmaya razıyım tek, ikna et…

Yoksa bırak ben kendi kendime yanayım
Sana değilse söyle, ben kime yaranayım..?