Bebeklerin dünyası - Dede ile torun

- Hayatım, annenle baban bayram ziyareti diye geldiler, ama maşallah bir haftadır buradalar. Anlaşılan kışı
yanımızda geçirecekler.

- Şekerim, haklısın. Ama bir türlü soramıyorum. Ne zaman gideceksiniz diye sorulur mu hiç? Bir tane kızları
var işte, sen de biricik damatları. Asıl ziyaret torunları için, sanki anlamadın, kıskanç :) n'olucak.

- Valla orası öyle, babanda bebekle oynamaktan pek mutlu, baksana. Söylediklerimi geri alıyorum. İstedikleri kadar kalsınlar, hem bu arada bakıcı kadın meselesi de bir süreliğine hallolmuş olur. Çocuğumuz da onu pek sevmemişti galiba.

- Ben de öyle düşünüyorum.

- Oh, be nihayet anladınız. Dedem o teyzelerden bin kat daha iyi. Yaşa dede yaşa. Hadi parka gidelim.

- Kızım biraz izin verirseniz biz parka gidelim, gezelim, hava alalım

- A, iyi olur, ben de geleyim.

- Dede, söyle ananem gelmesin.

- Sen otur yerine, örgünü bitir. Biz erkek erkeğe gideceğiz. Belki zamparalık yaparız.

- Ha ha ha. Ha ha ha. Ha ha ha. (Dede-torun hariç diğerleri gülüyor)

- Dede, hadi boş ver onlara laf yetiştirmeyi.

- Hadi kızım çocuğu hazırla, giydir, kuşat, arabasına bindir. Biz bir an önce kaçalım.

- Bey, çocuğa dikkat et, gene geçen defaki gibi ayakkabılarını kaybetme.

- Tamam, iki de bir bunu hatırlatmazsan olmaz sanki. Top oynarken oldu. Golün sevinciyle dikkat etmemişiz.
Bu defa top yok, güreşeceğiz.

- Ya baba, küçücük çocukla güreş olur mu?

- Damat bu kez sen sazan oldun, atladın hemen. Bırak onlar atlasın. İddiayı kaybettin. Gelirken bir ufak alayım. Parasını ödersin ona göre. İki baba iki çocuk, dördümüz içeriz, olur değil mi?

- Bey, eve başkasını getirme... Allah bilir gene soğuk bilmecelerinden birisidir.

- Ya dede, hadi be.

- Biz gelene kadar düşünün. Hadi biz kaçtık.

- Dede alem adamsın valla. Hep beraber olsak ne iyi olur. Seninle çok iyi anlaşıyoruz. Bana da çok iyi davranıyorsun. Beni çok mu seviyorsun?

- Herkesi severim. Hepinizin yeri ayrı. Senin yerin bambaşka. Ama biz ikimiz, birbirimizi daha iyi anlarız.

- Nasıl yani?

- İkimiz de aynıyız. Yerine göre çocuk, yerine göre ... ya boşver bunları şimdi. Gel, parkta neler yapacağız onu düşünelim. Güreşmek yok, zaten beni hep yeniyorsun.

- Şakacıktan yeniliyorsun, bilmiyorum sanki.

- Tabi şakacıktan. Hadi bakalım, önce salıncakta sallan, sonra sıra diğerlerinde.

- Yaşa dede. Uçur beni havalara.

Resim:www.sempanze.net'ten alınmıştır.