Bekle beni yeni hayatım

Yaşamak ne kadar sürprizlerle dolu bir parti düşündünüz mü hiç? İnsan, yarın ne olacağını bilmediği, sonunu asla tahmin edemediği bir oyunda kendi başrolünü oynuyor her gün. Her sabah kalkıyor yataktan ve bir rutinlikler zinciri şeklinde yazılmış rollerini sahneliyor, sırada hangi replik olacağını bilmeden.

“ Yaşamak çok tehlikeli çünkü ucunda ölüm var” derken bir satır aralığı okunanlar. Aslında ne kadar büyük bir anlam barındırdığını düşünmüyor çoğu kimse birkaç saniye içinde okuduğu bu birkaç kelimenin. Tüm varlığımızla hayatımızı adadığımız çalışma olgusu, hiçbir şey olmayacakmış gibi hep yerleşme, kökler salma duygusu, misafir olduğumuz bu dünyaya ve yelkenimize dolan rüzgarın hiç kesilmeyeceğini düşünerek hareket edişimizin nedeni umursamazlığımız mı? Yoksa belki de bana bu kez birşey olmaz hevesi mi ?

Oysa o kadar da zor olmamalı hayal edilenlere ulaşabilmek, yada onları yaşayabilmek. Ne kadar tuhaf biranda gündemi nasılda değişiveriyor hayatın. Bir saniye ellerinde çiçek tohumları, umut doluyken , birde bakıyorsunuz yapayalnız bir ıssızlığın ortasında nereye kürek çekeceğimizi bilemeden çabalamaktayız.

Eğer kaldığın yerden devam edemiyorsan baştan başlamalı her şeye. İşte bu baştan başlama tedirginliği ile, ne olur bilemeden yaşadığımız bir panik içinde geçiyor zamanlar. Oysa daha dün gibi değimli zillere basıp kaçtığımız, anlamını bir şekere bağladığımız mutluluk zamanları. İşte o zamanlarda sahilde kumlardan kale yapmayanımız yoktur. Öyle ki bir dalga sesi ile yıkılan tüm emeklerimizi pes etmeden tekrar tekrar yapamaya devam ederiz. . Hiçbir zaman orda kalamayacağını bildiğimiz halde, birkaç dakikalığına da olsa o güzellik ordadır işte ve görünen tamamıyla sizin eserinizdir.

Düşüncelerime denklikle radyomdan gelen melodi “Sil baştan başlamak gerek bazen” diyor. Her şeyi silip hiçbir şey olmamış gibi sil baştan başlamak ne kadar kolay bilmiyorum ama, öyle zamanlar geliyor ki biran, arkana bile bakmadan, sıfırlayıp her şeyi, yaşanmamış gibi yaşanılanlar, tadılmamış gibi tadılanlar alıp ceketinizi gitmek gerekebiliyor tüm bağlarınızı bıraktığınız coğrafyadan.

Şimdi anlıyorum ki hiçbir zaman zayıflığımız olmamalı aitlik hissi ve bağımlılık içgüdüsü. Çünkü hayat öyle yaşanılası farklı yerler, farklı günler, umulmadık sürprizlerle dolu ki. Bunun ne zaman hangi mekanda çıkacağı karşımıza belli değil. O halde neden tek bir pencereden izleyelim dünyayı. Tüm pencereler neden bizim olmasın ? Önemli olan defalarca düşmek değil, düştüğünüz zaman kalkıp hiçbir şey olmamış gibi yeniden başlayabilmekse eğer, sığdırılabilecek her şeyi sığdırmalı hayatımıza.

Korkutmuyorsun beni bekleyen yeni hayatım. Her yeni gün bilmeden başlamak değil mi bilmediğin bir hayata yeniden? Eminim ki tüm pozitif düşüncelerim, yaşama sevincim ve yaşama sebebim ile seni yeniden keşfedeceğim ve yeniden yaşayacağım her satırını…

Bekle beni..