Bekle bizi İstanbul (1)

Mert'e 'benimle İstanbul'u fethetmeye gelir misin?' diye sordum.

'Gelemem anne, güzel bir kızla buluşacağım' dedi.

'Peki ben?' dedim

'Bi Fatih Sultan Mehmet bi sen... Kralı gelse tanımam. Sana şimdiden iyi eğlenceler' dedi...

'Pis' dedim...

Ertesi gün oldu... havaya baktım, hiç cesaret vermiyor. Güneşin çıkmasını bekledim. Martıların beni titrerken görmelerini istemedim.

Bu arada Mert yataktan kalktı. ' Bi Fatih Sultan Mehmet, bi sen, bide ben... MFÖ gibi' dedi...

'Güzel kız?' dedim,

'Güzel kızla akşam buluşacağım' dedi.

Bu habere çok sevindirik oldum. 'Bekle bizi İstanbul' dedim ve yola çıktık.

Şehiriçi ulaşım araçlarını çok seviyorum. Farklı insanlar , farklı dünyalar, anlık gözlemler ve geride gülümseyerek hatırlayacağım onlarca anı...

Otobüs durağına geldik ve 30 dakikada bir gelmesi beklenen, gelmesi halinde yollarına kırmızı güller dökülesi, halılar serilesi 16/B yi beklemeye başladık.

İzmir'in 86'sı gibi. 86 en azından geldiği vakit birkaç dakika arayla iki tane birden geliyor. Ve yanılmıyorsam 15 dakika arayla geliyordu.

Nihayet otobüsümüz geldi ve bindik. Kadıköy'e kadar cebimizde anıları biriktirdik ve indik.

Artık iskeledeydik. Evden kaçan çocuklara benziyorduk.

Gidecektik ama nereye?

Martılar, kuşlar hepsi bizi bekliyordu. Rotamızı belirledik. Eminönü'ne gitmeye karar verdik.

Nevalemizi aldık, martılara rahatça simit atabileceğimiz biryer seçtik ve oturduk.

Vapur hareket etti....

:) Sayın yazarım Silver sıfırotuzbeş 'bir meseli 145 bölüm uzattım' diye bana yine söylenecek ama napim, :) başka İstanbul yok...

İyi bayramlar...