Beklentilerimiz

HAYAT, bakış açımıza göre şekillenir. İki kişi pencereden dışarıya bakarken, biri yerdeki çamurları görür, diğeri ise gökteki yıldızları. Hayatımızı güzelleştirmek için beklentilerimiz gerçekleşmiyorsa, beklentilerimizi değiştirmeliyiz. Hayatımızda başka şeylerin olmasını beklerken, o an olanları kaçırdığımızın farkına bile varamıyoruz. En önemlisi de, hayat denizinde hepimiz kendi sandalımız ve kendi küreklerimizle ilerlemeliyiz. Bu yolda gerçek olan bizim düşüncelerimiz olmayabilir. Herşeyden önce kendi düşüncelerimizi yargılamalıyız.

Dünyadaki tüm acıları tek başımıza iyileştiremeyiz. Bazen de, hayatı kendi koşullarıyla kabul etmeliyiz. Daha iyi bir dünya istiyorsak, önce kendimiz iyi olmalıyız. Nazik davranan insanlar görmek istiyorsak, önce kendimiz nezaketli davranmalıyız. Barış içinde yaşayan toplumlar istiyorsak, önce kendi içimizde ki barışı yaratmalıyız. Dünyadan beklentilerimizi bırakıp, elimizde olanların değerini bilerek yaşamalıyız.

''Bulutlarda oluşan çarpışma, sağır biri tarafından sadece yıldırım, kör biri tarafından ise sadece gök gürültüsü olarak algılanır.'' George SANTAYANA'nın herşeyi çok güzel anlatmaktadır. ''Körelmiş bir zihin için doğa sıkıcıdır. Aydınlanmış zihin için tüm dünya ışıl ışıl yanar.'' Ralph Waldo EMERSON'un yine bu konuyu özetleyen mükemmel bir sözüdür.

Negatif beklentileri hayatımızdan çıkarmalıyız. Olaylara pozitif bakmalıyız. Bu konuyla ilgili bir hikayeyi paylaşmak istiyorum.

BERKELEY'de matematik okuyan George, derse geç girer ve o haftanın ödevi olduğunu tahmin ettiği tahtadaki iki problemi aceleyle not defterine kopyalar. Ödev soruları gerçekten çok zordur. Hatta bu sorular, öğretmenin şimdiye kadar verdiği en zor ödevdir. O gece ve bir sonraki gece, geç saatlere kadar problemler üzerinde çalışır ama çözmeyi başaramaz. Fakat George vazgeçmez ve birkaç gün sonra bir kırılma anı yaşar. George bulduğu çözümü bir kağıt destesine yazıp, ertesi gün kağıtları profesörün masasına bırakır. Kısa süre sonra bir pazar sabahı George kapısının çalınmasıyla uyanır. Okuldaki profesörü kapıda heyecanla, ''George, soruları çözmüşsün!'' derken görmek, onu oldukça şaşırtır. ''Evet'' dedi George, ''Yapmam gereken bu değil miydi?''. Profesör, tahtadaki soruların ödev değil, dünyaca ünlü matematikçilerin kafasını karıştıran sorular olduğunu açıklar.  Ve George onları birkaç günde çözmüştür. George DANTZİG şu anda Stanford Üniversitesi'nde matematik profesörüdür.

George problemlerin çözülememeleriyle ünlü problemler olduğunu bilseydi, onları çözmeyi bile denemeyebilirdi. Fakat George, bunu başarabileceğini düşünüyordu ve başardı. Beklentilerimiz ve duygularımıza dikkat edersek, bir amaç doğrultusunda yaşarken bile onlardan ders almasını bilmeliyiz. Negatif beklentiler içinde olan bir kişiden, mükemmel davranışlar sergilemesini bekleyemeyiz. Pozitif beklentilerde her zaman pozitif deneyimleri getirmeyebilir.

HAYAT, insanlar güzel şeyler yaptıkça güzelleşir. Herkesin beklentilerinin gerçekleşmesi dileğiyle, selamlar saygılar....

Mustafa TARKAN