Beklentili Hayatlar

Hayatlarımız beklentilerimiz üzerine kurulu. İstediğimiz herşey gerçekleşsin hatta mümkünse o anda oluversin istiyoruz değil mi? Ama bunun imkansız olduğunu hepimiz biliyoruz.

Hayata dair hep planlar kurarız, beklentilerimiz hep büyüktür. Herşeyin en iyisini, en yolunda gidenini isteriz. Halbuki sıradan olayların bile yolunda gitmediği zamanlar vardır fakat sıradan ya, çoğu zaman farkında değilizdir ya da umursamayız. Sonunda büyük kayıp olmadığından belki de. Sık aralıklarla gelen dolmuşlardan ilkini ufacık bir oyalanmayla kaçırmışızdır, üstelemeyiz bunu çünkü hemen ardından yenisi gelecektir. Karşıya geçmek için hareket ederiz ama çalan telefonumuzla meşgulken bize kırmızı ışık yanmıştır. Bunu da önemsemeyiz çünkü ardından yanacak olan yeşil ışıktır, bu kez bizedir.

Aşk isteriz hayatımızda, en güzelinden en heyecan vereninden. Çok da mutluyuz aradığımız aşkı bulduk ne de olsa.. Aradan zaman geçer, benzer sandığımız farklarımızı görürüz, zamanla tökezlemeye başlarız belki de tecrübesizlikten, nedeni her neyse. İlişki yıpranmıştır; gereksiz kıskançlıklar, yersizce uzatılan tartışmalar da iyice tuz biber olmuştur. En hazırlıksız anımızda yalnızızdır, yalnızlık bizim en sadık yarimiz zaten. Üstüne bir de yaklaşan sınavlar. Artık pembe gözlüklerimiz de yok. Giden sevgiliye ağlayıp sızlanmaktan gelen sınavlar umrumuzda bile değildir. Tabi açıklanan sınav sonuçlarına kadar. Biricik aile faktörümüz, sınav sonuçlarımızla devreye girip kötü geçen sınavlarımızı bize hatırlattığında hayata olan bakış açımız bile değiştirirler, anlık da olsa çok etkilidir :)

Sıradan yaşantımızda kaçırdığımız otobüsün, vapurun saatine göre hareket ederiz, kaçırmamak adına temkinliyizdir, karşıya geçerken ışıklarda takipteyizdir. Aslında hayatımızın genelinde böyle. Her olay birer tecrübe. Attığımız adımlar bile; yürüyebilmek için onca zaman emeklemiştik sonrasında da bolca düşmüştük. İlişkilerimizde eski hatalarımızdan kaçınırız biliriz ki gereksiz davranışlarımız canımızı yakmıştır; çok aşık oldu-ğumuz adam artık hayatımızda yoktur, en yakın arkadaşımız bizimle değildir.. Derslerimize daha sıkı sarılırız, bitirmemiz gereken okulumuz ardından bizi bekleyen iş hayatımız vardır...

Tüm bunlara rağmen yine de yolunda gitmeyen bir şeyler varsa e vardır bunda da bir hayır. Sabırla, vahlanmadan beklemek gerek; güzelliklerle, umutlarla. Kimbilir yeni gün hangi güzel süprizleriyle doğacaktır karşımızda.