Beklerim

Üç gün, beş gün, bir hafta 

Bir ay, iki ay ardı ardına 

Bu yıllar nasıl da geçiyor? 

Seneler sanki peş peşe 

Beklerim. 

Toz toprak, yağmur çamur 

Per perişan, çaresiz, hırpani 

Sokak, kaldırım, köşe başı 

Çıkmaz sokak, duvar dibi 

Beklerim. 

Şunun şurasında ne kaldı ki? 

Bunca yıl bekledikten sonra 

Bir süre daha geçse ne olur? 

Ha akşam, ha sabah... 

Günbegün 

Bekle!… 

Eee sabrın da bir sınırı var canım!