Bekliyorum Ya!

Uykusuz geceler, günlere karışıyor.

Konuşulamayan ama bir o kadar kalabalık bir toplantının en tatsız katılımcısıyım sanki. Yüzler ve sesler birbirine karışıyor. Ben ben değilim.

Sen yokken sensizlik acitmiyor artik canimi. O her an aklimdan cikmadigin, seni dusunmekten yoruldugum, sırf seni uyanıkken hayal edebilmek icin gece yarilari uyandığım uykusuzluklarım da yok artık.

Sen yokken varlığına bile inanmıyor kalbim . Senin istediğin gibi yani. Acıta acıta uzaklaştırdın  kendini benden.

ilkel beynim. Once bi afalliyor, sonra mevcut duruma alisiyor.

Yanımdayken seni ne kadar özlediğimi, teninin tenime değdiği andaki heyecanımı, varlığının beni nasıl tamamladığını anlıyorum.

Bu ilkel beynimin bana oynadigi ufak bir oyun belki de. Varliginda sana, yoklugunda sensizlige alismis.