Belen Kahvesi'nde geçmişi yaşamak

Aman ormancı, canım ormancı, köyümüze bıraktın, yoktan bir acı, sözlerini bilmeyen yoktur. Muğla ve çevresinde çok sevilen bir türküdür. Gerçek bir olaydan esinlenerek yapılan türküyü yöresel sanatçılardan Pisili Kemancı Tahir lakaplı Tahir Erdinç bestelemiştir. Müzeyyen Senar’ın seslendirmesinden sonra tüm Türkiye’de tanınmıştır. Bu türkünün çıkmasına neden olan kahve restore edilerek turizme açılmıştır.

Eski adıyla Gevenes yeni adıyla Çaybükü olan köyde olay 7 Temmuz 1946’da geçmiştir. Gevenes civarında bir yangın çıkar. Yangın çevrilir. Ormancı Sarı Mehmet (Mehmet İn) Gevenes’e gelerek Belen Kahvesi’ne çıkar. Burada köyün muhtarı Tevfik Cezayir ile köyün varlıklı kişilerinden Bay Mustafa’yı (Mustafa Şahbudak) dama oynarken bulur. Sarı Mehmet muhtardan yangına yardım için bekçi vermesini ister. Muhtar ise iş zamanı olduğunu köylülerin tarlalarında olduğunu bu yüzden bekçi veremeyeceğini söyler. Ormancı, muhtara kızar ve bir zabıt tutarak, muhtardan imzalamasını ister. Muhtar oyunun çok kritik olduğunu söyleyerek zaptı imzalamaz. Bunun üzerine Sarı Mehmet masayı yıkar. Bay Mustafa taşları toplar, Sarı Mehmet tekrar masayı yıkar. Bay Mustafa kızarak ormancıya bir tokat atar. Sarı Mehmet kamasını çıkararak Bay Mustafa’yı kolundan yaralar. Bay Mustafa tabancasını çıkarır. Muhtar Tevfik arkadaşını engellemeye çalışmak için harekete geçer. Tam bu sırada silah ateş alınca iki kurşun Muhtar Tevfik Cezayir’e saplanır. Ormancı kaçmaya başlar. Bay Mustafa, ormancının arkasından ateş eder. Topuğundan ve kalçasından vurur. Köylüler yetişerek Bay Mustafa’nın elinden tabancasını alırlar. Muhtar Tevfik Cezayir hastaneye kaldırılır ancak kan kaybından ölür. Çevresinde çok sevilen muhtarın ölümü, büyük üzüntüye yol açar. Ardından ağıtlar yakılır. Bu ağıtları besteleyen ise Pisili Kemancı Tahir olur.

Olayın üzerinden uzun zaman geçtikten sonra 2001–2006 yılları arası Muğla valisi olan Hüseyin Aksoy’un çabaları ile Belen Kahvesi aslına uygun şekilde restore edilir. Çevre yolları ve park yerleri yapılır.

Belen Kahvesi’ne Yatağan-Muğla yolu arasında tabelalardan faydalanılarak gidilir. Yatağan-Muğla yoluna uzaklığı 8 kilometredir. Çam ağaçlarının arasında ağustos böceklerinin sesleriyle yolculuk etmek ayrı bir zevk. Kahveye varınca sakin bir ortam sizleri bekliyor. Sürekli çalan müzikte Ege türküleri var. Bu güzel ortamda çay, kahve içerek ve varsa arkadaşınızla ortama uygun dama oynayarak keyiflenebilirsiniz. Kahvenin hemen yanında ise peynirli, patatesli gözleme yapılıyor. Kahvenin içerinde ise olayın kahramanlarının fotoğrafları yer alıyor. Ayrıca da onların akrabaları ve kısa hayat hikâyeleri de verilmiş.

Kahvenizi içerken yakın tarihe tanıklık etmek isteyenler için kaçırılmaması gereken bir yer.